Elke dag als ik aan tafel ga, word ik verteerd door schuldgevoel. Dat zit zo: ik heb het servies van oma Prikkel. Een prachtig servies, ergens in de vorige eeuw gemaakt in een Tsjechische porseleinfabriek en to-taal niet bedoeld voor de afwasmachine....
Label Archief Voor: oma
Als de baker er geen schuld aan heeft, weet ik nooit wat ik moet voelen. Zo ook donderdag. ‘Ze is overleden’, zegt mijn vader zachtjes aan de telefoon. Ik hou mijn adem in. Ik wist dat deze woorden zouden komen, maar nu het zover is, blij...
De kleren van de dood koester ik. Zeven jaar geleden schreef ik al eens over het herenkostuum van mijn opa, gisteren lag ik in bed en keek ik naar mijn buik. Zwart. Glimmend. Prima truitje. Iets te wijd. Iets te los. Iets te flubberig. Nu. Toen iets ...