Vorige week nam mijn collega Ludo Permentier afscheid van de Taalunie. Ik heb de afgelopen zeven jaar bij twee opdrachtgevers nauw met Ludo samengewerkt. Ik zal hem missen. De collega’s maakten een variant op zijn boekje Woorden weten alles.Â...
Nou ja en toen kwam dat van die chemie. Mijn theorie stortte als een kaartenhuis in elkaar. U wordt bedankt, meneer Bos. Hadden we van Jeltje en JP wel een plezierig scheikundig mengsel kunnen maken?
Het was de wereld waarin ik kon zeggen dat ik een oom had met een weblog.
Geen afscheidsbrief, geen groet, geen verhuizing kan tippen aan de emotie die je overstroomt als je je geliefde voor het laatst op de mond zoent. 'Dit was het dan' in duizend zenuwbanen gegraveerd.
Wat? Als ge droomt, een gedicht van Yuri Maanzand. Wie? Wim Helsen in het programma Man Bijt Hond, meerbepaald in de rubriek Vrienden van de Poëzie. Waar? In het bos van Wim Helsen. Wanneer? December 2006. NX2QAjF6z-4 U vraagt, wij dichten. Wij schr...
En we schreven. En we schreeuwden. En we leefden. En we deelden. Tot het op was.