Dingen die ik voel als mijn lief er niet is 1. dat-ie er toch is, wat heel irritant is, want hij antwoordt dan niet als ik ‘m roep 2. spanning en sensatie – tenminste nu – want ik ben morgen jarig en hij moest ‘even naar de st...

Stoofvlees met te veel bier gaat naar kots smaken (maar misschien is dat ook de associatie alcohol/kots).

Huilbuien bij typisch Nederlandse tv - variërend van de dodenherdenking tot Ter land, Ter zee en In de lucht - heimwee?

For the record, zoiets heet een molton, Tante!

Dat ik in het postkantoor champignons vond - yummie - en dat dat een klein feestje met mezelf was, omdat ik zeker drie jaar geen champignons heb klaargemaakt, wegens champignonshatende wederhelft.

We hebben nog geen dooie koolmeesjes op de bank gevonden, applaus voor de poezen.

Dat ik het niet uitkrijste toen mijn vingers in een doodstille zaal tijdens een komedie-optreden tussen een centimetersdikke, loodzware deur kwamen te zitten.

Ik verbaas me erover hoe lang het stuk plastic was dat Yuri zojuist uit Choco's kont trok.

Hoewel ik het belachelijk vind dat ze ervanuit gaan dat nerds niks van Pamela Anderson zouden weten, die doen niet anders dan internetsoloseks, dunkt me.

Ook als je alles tot in de puntjes plant, lopen er dingen in de soep, dus je kunt er maar beter aan wennen.

De jongen die bij Het Eiland Neus wilde stage lopen en die in een mail van vijf zinnen drieëntwintig taal- en tikfouten maakte.

Dat ik iTunes soms liedjes laat spelen waarvan ik het geluid zacht zet, omdat ik mijn last.fm-lijstje een beter aanzien wil geven, maar eigenlijk geen zin heb om naar die liedjes te luisteren.

Dat ik er dankzij een andere blogster achter ben gekomen hoe weinig stijf mijn overbuurkapster van het kaliber watergolf blijkt te zijn - ze heeft gevoel voor humor, draagt Nikes en haar man verkoopt mooie forellen voor één euro per stuk.

Dat de meester zich toont in de beperking en dat ik al heel aardig in staat blijk op de vierkante centimeter een gelukkig leven te leiden.