Ooit werd het wachtwoord van een van mijn oude mailadressen gejat. Net als een deel van jullie wachtwoorden, trouwens. Mocht je willen weten of ook het jouwe verduisterd werd, dan moet je even op deze site kijken. Maar goed, het mijne was al heel lan...
Mijn ‘stukjes in het wild’ verschenen sinds 2003 op zezunja.nl. Tegenwoordig schrijf ik in het wild op maartjeluif.com.
Nee, ik ben niet graag nostalgisch. Mijn liefde voor zwelgen in wat was, verloor ik vanaf het moment dat de omwentelingen in mijn leven te groot waren om te verhapstukken. Als kleuter was dat anders, toen deed ik niets liever dan in oude fotoalbums k...
Al in de zandbak zeiden we dat we nooit zouden trouwen. Onze moeders waren van de generatie haren op je benen, en de mantra ‘zorg dat je nooit afhankelijk wordt van een man’ was alom tegenwoordig in de maatschappij. Op de lagere school en...
De vorige keer had ik het over een grote pad, zo’n dikke, knobbelige. Die overleefde het. Eergisteren ging het om een kleintje. Tenminste dat dacht ik toen ik in het donker op het trapje naar de kelder stond. Er zat iets onder mijn slipper, iet...
Aretha is dood. De Queen of Soul wordt ze genoemd, en zo ervaar ik haar ook: als mijn koningin. Ze is mijn koningin veel meer dan Juliana, Beatrix, Maxíma, Paola en Mathilde ooit zullen zijn. Toen Prince en David Bowie stierven, mijn andere jeugdhel...
Sinds vorig jaar ziet onze kat schaduwen. Vroeger sloeg ze er geen acht op, zoals alle katten die ik ooit had. Schaduwen waren soms heel even interessant, maar alleen als we er een spel van maakten, een jachtactiviteit, en slechts als er sprake was v...
Als het slecht met mij gaat, is onontkoombare afleiding mijn enige redding. Mijn gepieker is zo diepgeworteld dat er op sommige momenten niets anders op zit dan mijn hoofd in beslag te laten nemen. Iets doen dat zoveel hersencapaciteit vreet dat er g...
Eergisteren liep ik door het bos en stapte ik bijna op een pad. Sindsdien denk ik om de paar uur even aan hoe dat hád kunnen zijn. Want ik had echt een stevig tempo, zo’n de-paden-op-de-lanen-in-tempo, met zwaaiende armen en een vastberaden tr...
Het onhandige aan mijn vak is dat ik er moeilijk reclame voor kan maken, omdat ik een overdreven discrete schrijfcoach ben. Als de auteurs die ik begeleid iets moois maken en successen boeken, wil ik niet roepen dat ik daar de hand in had, omdat ik m...
Het afgelopen jaar ontdekte ik iets wat ik altijd al dacht: ik mag niks fout doen. Ik kwam erachter dat ik de theorie van mogen worstelen en ploeteren best ken, maar dat ik in de praktijk volkomen blokkeer als ik een iets-minder-goede versie van meze...
1. Iedereen die iets zeker weet, moet je wantrouwen De natuur is als voetbal: iedereen heeft er een mening over, maar bijna niemand weet waarover hij het heeft. Als ik naar mezelf kijk: ik wist mijn hele leven hoe een merel klonk, tot ik te maken kre...
Het is mei. Niet echt een maand voor jaaroverzichten, maar des te beter. Ik had de filmpjes van 2017 nog niet laten zien. Behalve het drama tijdens het uitvliegen van de meesjes natuurlijk. Maar er was ook allerlei vreugdevols in 2017. Bij dezen.
Mijn vakantie blijkt toch meer vakantie te zijn zonder 40 dagen bloggen. Dat spijt me nauwelijks. Als ik weer boven water ben zal ik eens nadenken of ik die laatste tien dagen nog zal volbrengen. Tot dan!