Achttien jaar geleden plaatste ik dit verhaal voor het eerst. Sindsdien plaats ik elke 14 februari het verhaal van De Blije Bukster: een ode aan de dag dat ik mijn stoute schoenen aantrok, waarna ik mijn stoute veters en de perfecte man strikte. Bela...
Archief voor Onderwerp: Stukjes in het wild
Mijn ‘stukjes in het wild’ verschenen sinds 2003 op zezunja.nl. Tegenwoordig schrijf ik in het wild op maartjeluif.com.
Zeventien jaar geleden plaatste ik dit verhaal voor het eerst. Sindsdien plaats ik elke 14 februari het verhaal van De Blije Bukster: een ode aan de dag dat ik mijn stoute schoenen aantrok, waarna ik mijn stoute veters en de perfecte man strikte. Bel...
Zestien jaar geleden plaatste ik dit verhaal voor het eerst. Sindsdien plaats ik elke 14 februari het verhaal van De Blije Bukster: een ode aan de dag dat ik mijn stoute schoenen aantrok, waarna ik mijn stoute veters en de perfecte man strikte. Belan...
Vijftien jaar geleden plaatste ik dit verhaal voor het eerst. Sindsdien plaats ik elke 14 februari het verhaal van De Blije Bukster: een ode aan de dag dat ik mijn stoute schoenen aantrok, waarna ik mijn stoute veters en de perfecte man strikte. Bela...
De paniek sloeg toe. In maart. Ik had net maandenlang lesgegeven op allerlei redacties, bij bedrijven, in gebouwen, met mensen, veel mensen. In kleine ruimtes, soms zelfs hele kleine ruimtes. En plotseling leek dat voorgoed verleden tijd: mensen, bah...
‘Hoe is het met jouw taakspanning?’‘Wacht, ik ben even bezig.’‘Laat maar, ik weet genoeg.’ Al weken – maanden – zeggen we ja op alles. Elke opdracht, elke auteur die zich aanmeldt voor begeleiding, elke...
Gerard vroeg onder mijn vorige stukje: Angsten omzetten in constructieve plannen, dat klinkt echt fantastisch, hoewel ik vermoed dat je ook dan liever de angsten niet zou hebben. Ik kan me er in het geheel niets bij voorstellen. Zou je een voorbeeld ...
Vannacht had ik een nachtmerrie over mijn moeder die een nachtmerrie had. Al sinds ik heel klein ben, leef ik een bar en boos leven in mijn dromen. Soms droom ik de waarheid, soms droom ik in leugens. De waarheid is erger. Zoals vannacht. Ik weet dat...
Een paar maanden geleden hadden Wannes en ik een korte wijle een abonnementje op Videoland, een Nederlandse betaalzender waar je vooral terugkijkmateriaal van Nederlandse RTL-zenders vindt. Ik geloof dat we het abonnementje hadden genomen om Undercov...
Tegen het ochtendgloren, als het te vroeg is om op te staan, maar te laat om heel erg moe te zijn, heb ik steevast een moment waarop mijn werk- en wrokkwab tot leven komt. In een soort halfslaap gaat dat deel van mijn hersens op zoek naar de zaken wa...
Men klaagt al jaren over het teveel aan meningen. Iedereen heeft maar een mening en iedereen buitelt maar over elkaar heen. De goegemeente wordt er moe van. Terwijl, kijk waar we zitten: in Vlaanderen neigt zo’n 50 procent van de mensen naar na...
In al die jaren was ik nog nooit weggeweest. Ik was aarzelend begonnen in 2007 (1 & 2), maar toen ik eenmaal op gang was, stopte ik ook niet meer. En ik deed het met liefde. Twitter, poel des verderfs voor sommigen, maar voor mij de belangrijkste...
Nou, ik ben dus een oude vrouw. Uitgemenstrueerd, gestopt met roken, iets dikker geworden en als klap op de vuurpijl: het eeuwig warm. Geen opvliegers, of vapeurkes zo u wilt, nee, die heb ik al gehad. Was geen pretje, duurde lang, was beschamend, me...
De reis naar Amsterdam is de afgelopen jaren van karakter veranderd. De eerste jaren ging ik naar Amsterdam om mijn hart op te halen. Om alles wat ik miste daar te vinden: vertrouwdheid, gewenstheid, bekendheid. Ik checkte ook wat er veranderd was ...
EĆ©n dagje zonder sociale media. De bevindingen? Ik smokkelde. Zo heb ik de vele direct messages in Twitter wel beantwoord, omdat die over het algemeen nogal opbeurend waren. Ik had alle apps van mijn telefoon gegooid, maar vervolgens zocht ik Twitte...