Het is mei. Niet echt een maand voor jaaroverzichten, maar des te beter. Ik had de filmpjes van 2017 nog niet laten zien. Behalve het drama tijdens het uitvliegen van de meesjes natuurlijk. Maar er was ook allerlei vreugdevols in 2017. Bij dezen.
Omdat mijn werk vrijwel alleen maar bestaat uit lezen en schrijven, probeer ik tijdens vrije dagen mijn letterconsumptie een beetje te beperken. Dan doe ik doorgaans dingen die ik minder goed kan, zoals websites maken, muziek, tekeningen,...
In dezelfde serie: deel 1, Horen, en deel 2, Zien. Om dit stukje te kunnen begrijpen, is dit stukje misschien nodig. (En eventueel dit en dit.) * ‘Dat ik al mijn tanden kwijtraak, is mijn ergste nachtmerrie.’ Deze zin is in 2011 het meest...
Zie ook deel 1 van het jaaroverzicht: Horen. Ik wilde een stukje schrijven over hoe het is om zo goed als blind te zijn maar ik was zo goed als blind, dus het ging niet. Nog steeds tuur ik naar u door een vaselinelens, ik knipper op het ritme van de ...
Op 1 januari 2011 was ik me nog van geen kwaad bewust Het zou het jaar to end all jaren worden, ik zou zo veel geld verdienen dat ik zes maanden kon schrijven, ik zou een prachtig boek afleveren en ik zou in alle andere opzichten ook benijdenswaardig...
Wij hadden een rat. Jogchum Vrielink, mijn Nederbelgische twittermaat, heeft dat voor mij aanvaardbaar gemaakt met de woorden: ‘Ach, een rat is gewoon een eekhoorn met een pr-probleem,’ En het kost mij hoegenaamd geen moeite om er zo naar...
In mijn bio’s noem ik mezelf vaak onthecht. Je zou kunnen zeggen dat ik daar een beetje mee koketteer: kijk mij eens lekker autonoom en vrij zijn. Onthecht, ontworteld, no strings attached, dikke prima. Maar intussen ben ik vaak eenzaam, zoeken...
Laat me jullie het verhaal van Fristi vertellen. Het is een verhaal van botsende belangen en gewetensvragen op een stukje grond van vijftig bij vijftig meter. De zoveelste loyaliteitscrisis in mijn leven. Fristi is de buurpoes. Een pikzwarte kat met ...
Het is deze maand zes jaar geleden dat ik begon als online schrijfcoach nadat ik in veertien jaar ‘gewoon’ lesgeven zoveel mensen had gezien dat ik niets liever wilde dan even helemaal geen mensen meer zien. Ik verzon een nieuw beroep, tu...
Vorig jaar maakten we de kikkers in al onze ijverigheid dood, deze winter laten we alles op zijn beloop. We zijn niet gaan kijken, hebben het ijs geen strobreed in de weg gelegd en pas als de kikkers uit hun winterslaap ontwaken, zullen we weten hoev...
Terwijl ik dit schrijf kleppert er een specht tegen een boomstam en toen ik vanochtend opstond was een bosuil zijn territorium aan het afbakenen met zijn oehoegeroep, kortom: ik heb geen klagen. Toch is dat exact wat ik ga doen, want als het om natuu...
Op Twitter gaat er al een een tijdje een lijstje rond aan de hand waarvan mensen dertig dagen lang elke dag een nummer plaatsen op basis van een categorie. Geduld, dat zijn de anderen, dus ik ga niet eens proberen die liedjes dertig dagen op te spa...
Vroeger maakte ik jaarlijstjes (2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2010/2011), nu al een paar jaar niet meer. Niemand weet waarom niet. Vroeger las ik het liefst openhartige, fijnzinnig geschreven weblogs, de laatste jaren zijn die steeds moeilijker te vi...