Hoe kan mijn tandenborstel worden opgeladen als het witte piemeltje van het oplaadding en het witte gaatje van de tandenborstel allebei geheel en al van plastic zijn?
Pas toen ik klaar was met knutselen realiseerde ik me dat mijn site er nu eigenlijk net zo uitziet als omstreeks 2005. Het deed me denken aan een conclusie die ik onlangs trok over mensen en mode. De meeste mensen blijven op een bepaald moment in hu...
Deze week plaats ik in navolging van Martine elke dag een fotoverslag. Dit deed ik woensdag. Hieronder zie je wat ik gisteren deed. Ik begon de dag met een kopje koffie en een gesprek op Twitter over het verkeerd gebruik van het woord ‘ironisch...
Laatst gaven we elkaar de opdracht binnen een uur een dansbaar nummer te maken. Het lukte bijna. Het nummer van Wannes was zelfs best goed, mijn nummer was vooral niet af, maar had wel een ijzersterke beat. Zo houden wij elkaar bezig. Een jaar of vie...
Mijn instrumenttalent laat nogal te wensen over, mijn vaste instrumentalist Dwarzand was met een ander project bezig en mijn toekomstige instrumentalist moet nog uit de startblokken komen. Ziedaar mijn reden om het woord ‘instrumental’ in...
Als we beroemd zouden worden dan zou dit onze mega-balladhit worden. Daar waren we vast van overtuigd.
Ik vind het een van de beste nummers van Little White T-shirt - en terwijl ik dat schrijf, komt er van alles in me op dat daar iets aan af doet.
En toen kwam het rockgitaartje to end all rockgitaartjes. En toen waren we gelukkig. Én we hadden wéér een nummer in drie delen. Ik ontwaar een handelsmerk.
Misschien is het wel een evergreen.
Het geluid zwalkt en de gitaar staat soms te hard, maar het is geen nummer om me voor te schamen.
Bovendien is het knap om een acceptabel nummer te maken met twee onvervormde stemmen (bij LWT zit doorgaans geen effect op de eerste stem!) en een enkele gitaar.
In sommige buien vind ik Iris een van de beste nummers van LWT. Soms ook niet.
Aan het einde had ik graag vogelgeluiden gewild, maar zo ver zijn we dus nooit gekomen. We skipten Sansepheria met liefde.
Het is het enige nummer dat mijns inziens geen tweede stem nodig had. Als ik niks wil wegsmeren met een tweede stem, dan is dat een goed teken.
Wat bezielde me in hemelsnaam toen ik de tekst schreef?