Lezenswaardigheden – vrijdag 10 mei 2018

Schenk woorden en blijf

Deze afscheidsbrief, die Alex Boogers schreef aan Renate Dorrestein, vond ik erg mooi.

Het korte berichtje waarin ik je, zoals zovelen later, een hart onder de riem wilde steken bleek prompt het begin van een opbloeiende correspondentie. De band die daarop ontstond betitelde jij als eerste als ‘vriendschap’. Ik schreef je met nachtelijke regelmaat veel te lange, slordige mails. Jij beantwoordde ze vaak met prachtige zinnen, treffende beschrijvingen, en de voor jou zo vertrouwde humor. Je maakte nooit een geheim van je ziekte, en hoewel we hadden afgesproken dat ik er niet naar zou vragen beschreef je regelmatig in welke fase je nu weer verkeerde met de bijbehorende voorgeschreven ‘heerlijke medicatie’, en wist je zonder dramatiek precies te beschrijven hoe het je verging. De goede verstaander las de loopgravenstrijd die je elke dag voerde voor enkele centimeters winst. Je wilde dóór en verder, maar natuurlijk wel op jouw voorwaarden, en zo heb je precies geleefd. Langer en intensiever dan je misschien ook zelf had verwacht.

There is no campus free speech crisis: The right’s new moral panic is largely imaginary

Linkse universiteiten willen ons de mond snoeren, sputteren de rechts-radicalen tegenwoordig bij het minste of geringste. De situatie in de VS is volkomen anders dan die in Nederland of België, maar deze analyse van het waarheidsgehalte van die claim is niettemin interessant. Links wordt veel meer de mond gesnoerd dan rechts.

There are many ways to think about this data. The most straightforwardly partisan one is to focus on the large disparity between terminations due to criticism from the right versus the left. Certainly there exists a vast infrastructure of organizations on the political right designed to monitor the academy and publicize disagreeable speech. No equivalent infrastructure exists on the left, perhaps explaining the disparity.

Scientists Say Ocean Circulation Is Slowing. Here’s Why You Should Care.

Ik vond dit een ingewikkeld stuk, maar bottom line is: de stroming in de Atlantische oceaan is ernstig vertraagd, waardoor het water veel sneller opwarmt. Ook dát zal weer allerlei vernietigende effecten hebben op de leefomstandigheden van kustbewoners, mensen in Afrika en in tropische gebieden.

The recent AMOC studies don’t show what the long-term implications are, so it’s uncertain if the circulation could stabilize at some new level if human-caused CO2 emissions are stopped, if the changes will gradually persist into the future, or if the oceans will pass a climate tipping point into some new, as-yet unknown state.

But understanding the effects can help people prepare. And if scientists can identify where circulation changes may cause oceans to warm exceptionally fast in coming decades, those areas could plan for storm potential and an extra measure of sea level rise that will happen as the oceans warm and expand.

Similarly, identifying how changes to ocean circulation affect adjacent land areas, with heat waves, droughts or flooding, would help communities develop more resilience to climate impacts.

14.000 wachtenden voor persoonsvolgend budget

De hardvochtigheid van deze regering kent geen grenzen. Ruim veertienduizend meerderjarigen wachten op geld om hun – mind you – onmisbare zorg van te betalen. Voor minderjarigen komt dat persoonsvolgend budget er voorlopig niet eens. De regering belooft ’trajecten’ vast te leggen, in plaats van haar prioriteiten met sneltreinvaart te veranderen.

“Zolang het budget niet hoog genoeg is om alle zorgvragen te beantwoorden”, erkent minister Vandeurzen, “moet er gekozen worden wie er in aanmerking komt voor een persoonsvolgend budget. En dat is best wel een heel moeilijke en delicate oefening.”