Waarom ik niet ga stemmen voor het referendum

In principe maak ik altijd gebruik van mijn stemrecht. Ik ben niet heel dol op de democratie die we nu hebben, maar zolang er geen beloftevolle revolutie gaande is, ben ik liever een speler aan de tafel dan een wachter aan de zijlijn. Dus mijn eerste principe is: altijd stemmen.

Toch ga ik niet stemmen voor het raadgevend referendum over de wet tot goedkeuring van de Associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne op 6 april 2016.

Om te beginnen ben ik in grote lijnen voor een representatieve democratie en tegen een directe democratie. Er zijn wel wat kleine nuances aan te brengen, maar globaal gezien vind ik het idioot dat mensen mij zouden vragen of er een snelweg verbreed, een wet ondertekend of een belasting verlaagd moet worden, terwijl ik per definitie niet voldoende geïnformeerd ben om zo’n vraag te beantwoorden – en dat geldt voor de overgrote meerderheid van de mensen aan wie zo’n referendumvraag gesteld wordt. In een vertegenwoordigende democratie wijs je een groepje mensen aan dat zich namens jou in van alles en nog wat zal verdiepen. Dat lijkt me het slimmere systeem.

Door de jaren heen heb ik een zwalkstrategie gevoerd als het aankwam op referenda: soms stemde ik niet, want ik was immers tegen referenda, soms stemde ik wel, omdat ik de uitkomst zo belangrijk vond en de vraag zo behapbaar dat gewicht in de schaal leggen me beter leek dan een passief statement maken, bijvoorbeeld toen ze van me wilden weten of Amsterdam autoluw moest worden. En ooit stemde ik eens uit baldadigheid, namelijk toen ze me vroegen of de Vrije Geer, een weilandje in West waar ik nog nooit van had gehoord, moest blijven of verdwijnen. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen niet op te komen voor een weilandje.

Of ik ooit echt een gedisciplineerde referendumstemweigeraar word, weet ik niet, maar nu het raadgevend referendum over de wet tot goedkeuring van de Associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne voor de deur staat, is het wel gemakkelijk om principieel te zijn. Er zijn meerdere redenen waarom ik deze keer zeker weet dat ik hoe dan ook niet wil stemmen.

1. Ik ben tegen referenda.
2. Ik ben nog meer tegen willekeurige referenda.
3. Ik heb een hartgrondige hekel aan de denkfouten van GeenStijl en hun achterban.
4. Ik gun de organisatoren geen succes.

De vraag of de EU wel of niet dat Associatieverdrag met Oekraïne moet sluiten, kan en wil ik niet beantwoorden. Dat ga ik dus ook niet doen. En een blanco stem is ook niet aan de orde, want dan speel je het spelletje toch weer mee, bovendien draagt een blanco stem bij aan het succes van de organisatoren. Die kunnen dan zeggen: kijk eens hoeveel mensen er zijn gaan stemmen.

Goed, dat is duidelijk. Niet stemmen.

Maar als Nederlander in het buitenland kan ik dan nog twee dingen doen: passief niet-stemmen of actief niet-stemmen. Nederlanders binnen Nederland hoeven zich niet te registreren, die zijn sowieso ‘kiezer’ als ze boven de achttien zijn en ingeschreven staan in een gemeente. Zij krijgen automatisch een stembiljet toegestuurd op het adres waarop ze staan ingeschreven.

Voor Nederlanders in het buitenland geldt dat niet. Die moeten zich voor elke verkiezing registreren. Als ik me niet registreer krijg ik geen stemformulier en kan ik niet stemmen. Als ik me wel registreer, ontvang ik bijtijds een stembiljet dat ik per post moet opsturen naar de gemeente Den Haag, het kiesdistrict dat de verkiezingen voor Nederlanders in het buitenland afhandelt.

Omdat ik de organisatoren geen succes gun is het belangrijk dat ik invloed uitoefen op de rekensom die uiteindelijk bepaalt of het referendum een succes wordt. In die rekensom zal het aantal uitgebrachte stemmen afgewogen worden tegen het aantal kiesgerechtigden. Als ik wil bijdragen aan een schamele opkomst, zal ik het aantal kiesgerechtigden omhoog moeten brengen, en voor zover ik weet hoor ik niet bij die groep zolang me niet registreer, en dús zal ik me moeten registeren. Als ik het stembiljet vervolgens ontvang zal ik het met liefde bij het oud papier leggen.

NB Mocht je je afvragen waarom ik hier nu al over begin: Nederlanders in het buitenland moeten in februari al beslissen of ze zich willen registreren, dus ik moest erover nadenken.

14 januari 2016 | 10 reacties

«

»

Geef een antwoord

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

10 Reacties
  1. Agnès 14 januari 2016

    Ik ben ook een Nederbelg en stelde mij de nodige vragen mbt dit referendum. Jouw uitleg maakt veel duidelijk, waarvoor dank., ik weet wat mij te doen staat.

  2. Auteur
    maartje 14 januari 2016

    Graag gedaan!

  3. Anoniem 17 januari 2016

    Je betoog is helder, maar er mist iets fundamenteels. Je raakt het wel aan: dat in deze vertegenwoordigende democratie niet alles van een leien dakje loopt. En dat de meerderheid van alle kamers, in Den Haag, Brussel en elders geen flauw idee heeft van deze dossiers. De organisatoren van dit referendum hebben met mij gemeen dat ik ze voor geen meter vertrouw. Wanneer worden lobbygroepen en ‘denktanks’ ter verantwoording geroepen? En dan vraag ik me af: wat vind jij een verantwoorde manier om een regering of kamer ter verantwoording te roepen?

    Dit specifieke thema is helaas niet een voorbeeld waar ik wat mee kan, maar er zijn er tal van andere.

  4. Auteur
    maartje 22 januari 2016

    O, sorry, ik kreeg geen meldingen van de reacties. Ik zal er gauw op reageren. Hold that thought!

  5. Auteur
    maartje 27 januari 2016

    Ik ben het helemaal met je eens dat het lastig is om de huidige krachten in het speelveld te vertrouwen, en ik denk ook dat de initiatiefnemers dit uit protest doen, maar ik vind het een nogal infantiel protest, Dus in dat opzicht vertroebelt dit initiatief de discussie over de betrouwbaarheid van de politiek alleen maar.
    Ik vrees dat de kiezer krijgt wat die verdient. We zouden op partijen kunnen stemmen die zulke lobbygroepen willen aanpakken, alleen de partijen die daarop wijzen, blijven marginale eenheden op het strijdtoneel. Dat kun je die partijen niet (alleen) verwijten.

  6. Michiel 10 maart 2016

    Ik vind dit een goed verhaal. Dank.

    Ik ga ook niet stemmen, maar juist omdat ik vóór het verdrag ben.

    Ik ben ervan overtuigd dat tegenstanders van (de EU) het verdrag eerder naar de stembus gaan dan voorstanders. Als ik ga om voor te stemmen, wordt de 30% drempel eerder gehaald, en help ik eigenlijk de tegenstanders van het verdrag.

  7. Dimitri 25 maart 2016

    Ik ga ook niet stemmen, om dezelfde redenen. Ik vind het wel jammer dat je niet kan stemmen op ‘Ik vind het referendum stom’. Als alternatief, niet hetzelfde, maar beter dan niets: https://www.facebook.com/events/1699063693711376/

  8. Jos 5 april 2016

    Goed verhaal, vertolkt precies mijn mentale worsteling. De uitslag van dit referendum zal geen snipper relevante informatie opleveren; het heeft ons alleen maar geld gekost en de polarisatie in ons land nog meer verscherpt. Bedankt Geenpeil.
    Ik ga niet stemmen.

  9. Alexander 6 april 2016

    Duidelijk. Vertolkt precies mijn mening. Voelt erg tegenstrijdig voor mijn ‘ikje’ om niet van het stemrecht gebruikt te gaan maken, maar eigenlijk kan het niet anders.

  10. Anoniem 6 april 2016

    Poeh… Je hebt bijzonder veel vertrouwen in het feit dat die politici wel voldoende geinformeerd zijn. Ik woon sinds een jaar in een direkte democratie en het heeft me opgerecht verbaasd hoe onwaarschijnlijk goed het werkt. Minder achterkamer politiek of populistisch gedoe om zetels te winnen. Ik ben blij niet afhankelijk te zijn van een groepje elite die in een hokje elkaar proberen wijs te maken van hun gelijk en vervolgens net zo ongeinformeerd zijn als de rest omdat er een groepje nog elitere mensen een 2 agenda handteerd.

© 2020 Maartje Luif & KLEO, met dank aan Wannes Daemen • Leveringsvoorwaarden

Stuur een mailtje

Wil je meer informatie of heb je vragen? Mail mij!

Wordt verstuurd

Login met je gegevens

Je gegevens vergeten?