Bye bye dreadlocks
Ze zijn eraf. Na vijftien jaar trouwe dienst heb ik er gisteren de schaar in gezet. In 2007 heb ik ze er ook al eens afgehaald, maar toen ben ik vrij snel nieuwe gaan maken. Deze keer vermoed ik dat dat niet gaat gebeuren. Wel zal ik net als toen weemoedig zijn, een rouwproces doormaken. Want het is slikken, het afscheid van mijn silhouet, mijn special feature, mijn avatar. Na meer dan een derde van mijn leven ben ik ineens onherkenbaar. Maar ik ben ook eindelijk verlost van de hoofdpijn, van een pond haar dat 24/7 aan mijn hoofdhuid trok of op mijn fontanel balanceerde, en van het groot onderhoud dat een dikke bos dreadlocks nu eenmaal vergt.
Knip!
De opluchting is gigantisch. Ik kon eindelijk ontspannen toen na al die jaren het douchewater rechtstreeks mijn hoofdhuid masseerde. Mijn adem stokte de eerste keer dat Wannes me gisteren over mijn bol aaide en ik daadwerkelijk iets vóélde. Het sliep opmerkelijk vrij, zo zonder het gewicht van een flinke mango boven me op het kussen. Het is bevrijdend om een muts op te zetten en niet het idee te hebben dat het een twééde muts is. Het blijkt verrassend aangenaam om een lus van een schort over mijn hoofd te leggen en nergens mee in de knoop te komen. En halleluja, er is gewoon niet langer een extern gewicht dat slingert, dempt en trekt, dat aandacht vraagt en afstand schept.
Nu gaan sommigen van jullie natuurlijk zeggen: neeeeeeeee! Dat deden jullie de vorige keer ook, en toen ik afscheid nam van de naam Zezunja vonden veel mensen dat eveneens een slecht plan. Mijn lezers zijn aartsconservatief. Maar bedenk: jullie hoeven alleen maar naar plaatjes van mij te kijken, ik kijk zelden naar plaatjes van mij, dus ik kan slechts voelen. En, boy, het voelde in het geheel niet goed meer.
Kortom: laten we het vieren! Ik ben bevrijd!
Meer lezen over mijn dreadlockperikelen?
10 jaar dreadlocks. Of: hoe ik mijn haar werd 2011
Dreadlock Holiday of: Spoorboekje van een impulsieve daad 2007
Postuum Lustrum 2006
De schaar erin 2006
Staat je fantastisch! En de verlichting straalt van je af! Geniet er van.
Ik zeg vooral: hoera! (Sorry, nooit superfan geweest van dreads :) ) Veel beter, en moet een gigantische vrijheid geven. Geniet ervan!
Ik snap de opluchting, en je kan altijd nog korte dreadlockjes als je weer aanvechting krijgt ;-)
Ach Maartje! Ik blijf zo’n fan van jou! Ik kan het me nog herinneren, de eerste keer dat ik je ontmoette. Ik had iemand met dreadlocks tegenover me zitten en ik vond het zooooo spannend! Want dreadlocks stond voor mij voor eigen keuzes kunnen maken, dikke neus trekken naar de mening-van-de-meute, de weg durven gaan die goed bij je voelt. Daar zat ik in mijn keurige kleedjes. En oh, wat maak jij al mijn vooroordelen tot op dit moment waar! Inclusief het feit dat je er de schaar inzet! Ik buig!
Leuk hoe opgelucht je klinkt.
maar als ik je nu in de verte over de Grote Markt zie stappen, ga ik je niet meer herkennen
Ingrijpend. Benieuwd hoe je avatar er straks zal uitzien.
De bomma – kapster – zou het alleen maar toejuichen :)
Ik vind het een heel geslaagde make-over! Uiteindelijk moet je doen waar jij je het beste bij voelt.
@ allen: dank jullie wel!
@ Marina: de tranen sprongen me net in de ogen!
@ Goofball: Gebeurde dat wel eens? Zo stiekem zeg!
@ Menck: Ik ook!
waaaaaw!
i love the new look.
absolutely fabulous!
Koddig kuifje. Hoe kom je daar nu aan?
Je bent gek dat je het niet eerder hebt gedaan! Wat een marteling als ik het zo hoor!
Oh, ik dacht altijd dat als ik je in het doolhof Kessel-Lo zou tegenkomen, ik je aan je dreads zou herkennen en zou kunnen zwaaien. Voor de zekerheid zwaai ik nu naar alle vrouwen met kort haar!
Wat stoer! Staat je prachtig!
boem!! top actie, staat je geweldig.