Donderdag 9 januari 2014
Deze week plaats ik in navolging van Martine elke dag een fotoverslag.
Dit deed ik woensdag.
Hieronder zie je wat ik gisteren deed.
Ik begon de dag met een kopje koffie en een gesprek op Twitter over het verkeerd gebruik van het woord ‘ironisch’.
Omdat mijn iPhone binnen niet zulke mooie foto’s maakt, en ik de komende week veel binnen zal zitten, schakel ik over op mijn oude cameraatje. Liggende foto’s zijn ook fijner in dit soort verslagjes.
Al bij het wakker worden had ik het concentratieniveau van een Jack Russell. Dat ging de hele dag niet meer over. Gelukkig begon Wannes een parodie op een facebookmeme. Ik zei dat ik niet meedeed, omdat ik te lui was om een paperclip te zoeken. Hij kwam er prompt een brengen.
Ik beeldde er in opdracht van hem een horrelvoet mee uit.
De kerstboom staat er nog steeds. Pas op 16 januari komt de gemeente kerstbomen ophalen. Eerder mag je ze niet buitenzetten.
Ze zeggen dat het winter wordt, dus was ik wollen truien. Maar doordat ik deze foto maakte, vergat ik op start te drukken. Toen ik de was wilde ophangen, bleek die niet gedaan.
‘Ik wil er wel véél op’, zei ik tegen Wannes toen hij een boterhammetje smeerde.
Choco verkeert regelmatig in de illusie dat ze alles lust. Ze lust vrijwel niks. Hier wil ze ook een boterham met appelstroop.
Ik zat alleen maar afleiding te zoeken. Wannes werkte wel netjes door. Dus ging ik hem maar even fotograferen. Hij werkt in het kantoor, ik zit tegenwoordig vaker aan de keukentafel.
Ah, weer afleiding gevonden: de diaprojector die ik met kerst van Wannes kreeg op de foto zetten. En een euromunt zoeken om de schaal aan te geven. De dia’s zitten in een viewmasterachtig schijfje.
Een foto nemen van een geprojecteerde dia blijkt zo gemakkelijk nog niet. Hier lijkt het plaatje heel overbelicht, maar die dia’s zijn hartstikke helder als je goed scherp stelt. Je kunt overal op projecteren, ook op de binnenkant van je hand. Het is wel lastig dat Wannes er alleen maar foto’s van mij in heeft laten zetten. Dat pronkt wat ongemakkelijk.
Wannes en ik vergaderden enige tijd over gedoe.
Aan het einde van de middag wees ik mijn innerlijke Jack Russell als winnaar aan. Ik gaf me over aan mijn guilty pleasure: het reisprogramma van Nick en Simon.
Toen Wannes ook beneden kwam, luisterden we samen naar de EP van mijn hartsvriend Dwarzand en zijn muzikale project deNeuve.
Ik gooide komijn, munt, koriander, uitjes en knoflook door het lamsgehakt.
Zo werd het een köfteschotel. Als je dat zelf maakt, is het allesbehalve fastfood. Voordat je alles hebt gesneden en gemixt voor de knoflooksaus, het lamsgehakt, de kleurrijke sla en de dressing ben je een half uur verder. Ook aardappels eerst koken en dan bakken kost tijd.
Uiteindelijk hing ik de avond uit. In de verte zie je Wannes.
Tot morgen.
drukdrukdruk dus! ;-)
Ooit een Jack Russell in levende lijve ontmoet? Trippeltrappeltrippeltrappel.
Heerlijk! Een topdag.
Overigens, voor liggende iPhone foto’s kun je natuurlijk ook je iPhone een kwartslag draaien.
Ik ben heel onhandig. Ik merk dat ik als de telefoon draai moeite heb zonder de camera te bewegen ‘af te drukken’. Mijn duim kan die draai niet zonder wiebelen.
Hè, verdorie. Die fijne motoriek ook. Ik vind het nu al een erg geslaagd project. :-)
geniet van je kerstboom nog :p
Dat valt niet mee, Goofball. Mijn watergeefdiscipline is doorgaans niet om over naar huis te schrijven, dus de mate van levenslust die de boom uitstraalt is uh… gering.
Wij bakken aardappels door aardappels te schillen en er partjes van te snijden. Dan met een bodem water en een flinke klont boter in een pan en hoog vuur. De bodem water zorgt ervoor dat de aardappelpartjes eerst koken en de boter zorgt er als het water verdampt is voor dat je meteen verder bakt. Werkt super. Kost minder tijd. Wel goed erbij blijven om in de pan te roeren. En niet zuinig zijn met boter.
Daarnaast; fijn om bij je te lezen en kijken!