Een ode aan de verstrooide professor (en niet aan zijn vrouw) door Maartje Luif U kent hem wel: de verstrooide professor. Erudiet, eloquent en gevierd, maar ook ietwat morsig, een beetje wereldvreemd en onhandig. Soms wekt hij de schijn van zelfverwa...
Op de wetenschapspagina van De Standaard stond gisteren een antwoord op de vraag waarom er dit jaar na een lange rit naar het zuiden zo weinig dode insecten op de autoruit zaten. Ik hoefde het antwoord niet te lezen, want ik wist het al, en als u een...
Het opiniestuk ‘Wijs ook je nonkel eens op sluimerend racisme’ van MAARTJE LUIF (DS 4 augustus) riep veel reacties op. Voor velen waren de in het stuk genoemde voorbeelden over Zwarte Piet en het woord ‘neger’ geen kwestie van sluimerend raci...
Ik verkoop gebakken lucht, te weten, mijn gedachten. In een temperatuur van ongeveer 37 graden smoor ik mijn hersenspinsels, vervolgens laat ik ze wat sudderen en als ze gaar zijn maak ik ze tastbaar door ze in 26 letters op een stukje papier te giet...
Het verhaal van Wannes en mij, over de Blije Bukster, is door Janneke Knüppe opgenomen in het boekje Verre Vlinders, een serie interviews met Nederlanders die omwille van de liefde naar het buitenland vertrokken. Je kunt het boek hier bestellen.
‘Zet de palm van je hand onder de kin van de man. Klauw je vingers. Vouw je middelvinger naar beneden en duw met je wijs- en ringvinger de oogbollen eruit.’ Deze instructie kreeg ik op mijn dertiende tijdens een cursus zelfverdediging voor meisje...
Ik kan dan wel schouderophalend het amoureuze verleden van vriendje gaan zitten accepteren, als dat amoureuze verleden mij niet accepteert dan vliegen de bakstenen alsnog door de ruiten.