Woensdag 18 september

Vandaag tik ik facturen. Ik druk mijn tijd in waarde uit. Mijn hoofd, mijn kennis van het alfabet, mijn jarenlange ervaring, ik plak er prijsjes op, waarna mijn bankrekening mij meldt dat ik weer kan eten. Maar alsof dat niet al magisch genoeg is, begint het toveren pas echt onderaan de factuur.

BTW 21 procent.
Belasting Toegevoegde Waarde.

Volgens de overheid heb ik naast alles wat al in de prijs is berekend, nóg iets toegevoegd. Niet mijn kunde, mijn schrijfervaring, mijn carrière of mijn Eureka!-momenten, want die zitten in mijn uurloon verweven, nee, iets anders. Iets dat zó waardevol is dat ze er geld voor willen zien, en snel een beetje.

De cursor knipoogt. BTW 21 %
De waarde zit hem in drie letters, een spatie, twee cijfers en een procentteken. Meer heeft magie niet nodig.

Ik ben een schrijver. Mijn grondstoffen zijn letters en een wit scherm. Die combineer ik tot een tekstje, zoals een schrijnwerker vier poten en een zitting tot een krukje timmert. Vervolgens zetten we ergens een streep, de schrijnwerker en ik. Beste klant, hier begint de magie. Vanaf dit punt hebben we iets toegevoegd, maar niemand weet wat. Kaboutertjes? Onszelf? De liefde? Wat is zó veel waard? Onze ziel? Onze zaligheid?

Ik ben nooit goed geweest in metafysische denkbeelden, daarvoor hecht ik te veel waarde aan bewijslast. Maar in dit geval ben ik wettelijk verplicht de religie van de toegevoegde waarde aan te hangen. Doe ik dat niet dat ben ik in overtreding.

Toveren met de toetsen van mijn klavier, ik zal de láátste zijn die daar geen waarde aan hecht. Maar toch krijg ik bij elke factuur, het gevoel dat we collectief in het ootje worden genomen.

Omdat niet iedereen eraan toekwam de geluidsbestandjes te luisteren van het dagboek dat ik een week lang voorlas op Radio 1, zet ik de stukjes deze week online.

16 december 2013 | 6 reacties

«

»

Geef een antwoord

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

6 Reacties
  1. Josefini 16 december 2013

    Je hebt volkomen gelijk. De BTW (de door de belasting toegevoegde waarde van je reeds waardevolle produkt) is een onzichtbare waardevermeerdering van hetgeen je levert. En in plaats van dat die waardevermeerdering jou ten goede komt (ten slotte is het produkt / de dienst de jouwe, en heb jij deze geleverd aan een derde), komt die de belastingdienst ten goede. En owee als je hem niet in rekening brengt of op tijd afdraagt, dan komen de boze incasseerders langs. Het klinkt eigenlijk als een grim (of Grimm) sprookje.

  2. esther 16 december 2013

    Ik was altijd heel erg geneigd dat bedrag dan helemaal aan mijn eigen huishouden te spenderen. Dat ik stiekem dacht dat het mij toekwam. Tot aan de belastinginning ervan, natuurlijk. Dan was het toch weer op de blaren zitten.

  3. Nils 16 december 2013

    Uh? Bij mijn weten zijn schrijvers en componisten sinds jaar en dag vrijgesteld van b.t.w. Of is dat in België anders misschien?

  4. Auteur
    maartje 16 december 2013

    Ik verdien mijn geld niet als schrijver, maar als hoofd- en eindredacteur en als zelfstandig docent, die beroepen moeten wel btw heffen en afdragen. Als mijn werk puur journalistiek of creatief is, is het vrijgesteld van btw.
    Ik ben dus zoals dat heet ‘gemengd’ btw-plichtig.

  5. Arnoud 16 december 2013

    Schrijven heeft dus voor de belastingdienst geen enkele toegevoegde waarde. Zo wordt er op ons neergekeken.

  6. Menno 16 december 2013

    Mijn God, Maartje. Die muziekjes die je gratis met de tekst meekrijgt.. dat is de hel. Dat is nog erger dan candlelight..

© 2020 Maartje Luif & KLEO, met dank aan Wannes Daemen • Leveringsvoorwaarden

Stuur een mailtje

Wil je meer informatie of heb je vragen? Mail mij!

Wordt verstuurd

Login met je gegevens

Je gegevens vergeten?