Voor zo lang het duurt
Kromowidjojo noem ik ze, de afgezanten van Wannes die gisteren zeven eitjes tikten. Zeven. Zoveel hadden we er nog niet gehad. Puur theoretisch hebben Wannes en ik al elf kindjes in elkaar gedraaid. Zonder armpjes, zonder beentjes, en zonder al het andere dat kinderen zo fotogeniek maakt, maar toch: elf kleine Maartjes en Wannesen, van wie tot op heden vier de geest gaven, in mij of in het koude reageerbuisglas, en van wie zeven zich nog mogen bewijzen. Donderdag, half drie stipt. En misschien later nog, vanuit de vriezer.
Tot nu toe was mijn PR hierover van het rommelige soort. Ik stelde jullie op mijn verjaardag op de hoogte van het cadeau: vier beginnende kindjes in een glazen schaaltje. Maar daarna was het stil. Eerst was daar het niemandsland van wachten, een periode waarin ik jullie nauwgezet op de hoogte had kunnen houden van de regelmaat waarmee ik in mijn borsten kneep, maar dat niet deed. Daarna was er de instagramfoto van twee Duvels, een voor mij en een voor Wannes. Ik vond dat ik het daarmee wel gezegd had en velen van jullie vonden dat met mij (bedankt daarvoor). Maar een deel van jullie liet weten nog vol spanning te wachten, kortom: de PR-afdeling verdient een preek.
Maar nu zijn jullie weer bij. Poging drie doet van scheepsrecht, voor zo lang het duurt. Of ik jullie daadwerkelijk op de hoogte zal houden van de regelmaat waarmee ik de komende weken in mijn borsten knijp, is nog even afwachten, maar ik zal jullie hoe dan ook iets meer vertellen. Over het fabriekje waarin wij nu al drie keer een maand meedraaiden, het vondelingenluikske waaruit men, ingepakt in mondkapjes en handschoentjes, het grut tevoorschijn tovert, en de vreugde waarmee men op het echoscherm twee zwarte bollekes aanwijst: kijk! Misschien moet ik met de billen bloot en vertellen dat de Duvel van 16 mei me in het geheel niet smaakt, maar dan bent u in elk geval nu al gewaarschuwd.
Het staat al sinds 1980 in de grondwet dat er op 16 mei alleen maar leuke dingen gebeuren, dat weet ik uit ondervinding en dat is gewoon zo. Ik zie dan ook geen enkele reden waarom jullie niet onder de grondwet zouden vallen. Neh.
Maartje,
Pfff. Hopelijk voelen je borsten hard aan. Succes ermee. Ik ken een dokter die echt goed is in die dingen, alleen weet ik niet waar ze nu zit. Het was mij eerste betalende klant! Veerle
Mijn heer of mevrouw Anoniem! Fijne reactie! En Veerle, dank!
Dat Kromowidjojo moge winnen, zoals het hoort. Ik denk veel aan jullie en wilde dat dat hielp.
Liefs en veel geduim
Adinda
Lief hoor, dank je wel.
(en mijn heer hierboven moet natuurlijk mijnheer zijn)
Ik duim keihard dat de samensmelting van Maartje en Wannes deze keer wel armpjes en beentjes, vingertjes en teentjes krijgt. En dat er op 16 mei geklonken mag worden met niet-alcoholische bubbels.
Zes jaar lees ik je blog. Een enkele keer reageerde ik, làng geleden. En ik wou het graag, de vorige keren: bij het glazen schaaltje, de duvel, ook bij de kater zonder kiezen (hield mijn kater dicht vast)… en nu.
Maar hoe? Ik wens het, hoop het, gun het jullie en het kleine leven. Heel van harte.
Eitjes, als jullie ergens terechtkomen waar het zacht en warm is, vasthouden! VASTHOUDEN!
Ik duim met je mee! Maar laat je niet afleiden door je borsten: die deden bij mij zo vroeg nog niet mee hoor. Niets, eigenlijk, dat kwam pas na vijf-zes weken… Maar ik ken het zo goed: elk klein minidetail dat verandert aan je lichaam doet je hart een sprongetje maken: “zou het”? Man man man ik duim zoooo hard voor jullie!
Bij mij is de laatste poging 10 jaar geleden. Niet gelukt, toch erg gelukkig met het leven dat ik heb. Wanhoop niet, het komt goed. Linksom of rechtsom! Geluk zit niet in een kind, alleen is dat soms lastig beseffen als je er middenin zit.
Dank voor jullie reactie!
Ook nu ik er middenin zit ben ik nog in staat om te beseffen dat geluk niet in een kind zit (en dat niet alle vrouwen pijn aan hun borsten krijgen).
Ik hoop het zo voor je! En ook ik probeer te beseffen dat het geluk niet in een kind zit. Dat lukt de ene dag beter dan de ander… maar misschien zit het er in voor ons. Ik duim me de Duvel in ieder geval!
Dank je wel. Ik duim ook voor jou, Swan.
tja, als je tegenwoordig nog steeds hardnekkig volhoudt geen feestboekaccount te willen dan loop je ook wel eens belangrijke informatie mis.
(blijkt)
maar ik kan gelukkig dus gewoon hier weer met jullie mee leven.
Hhmmmmrrrrhhh. Mallemolen. Gekkenhuis. Roller coaster. En zo voort. Succes!