Maandag 16 september
Ik wil eerder doodgaan dan mijn man.
Vanochtend vertelde ik het hem. ‘Ik wil eerder doodgaan dan jij.’
Hij knikte. Dat was goed.
‘Weet je waarom?’
Nee, dat wist-ie niet.
Ik las de kop van De Standaard hardop voor. ‘Google weet bijna elk wi-fi-wachtwoord ter wereld.’
‘En de rest weet jij’, zei ik.
Met een beetje goede wil had ik iets anders kunnen zeggen. We zitten nog in onze wittebroodsweken, het was gepast geweest. Bovendien, ik kan me ook écht niet voorstellen dat ik óóit zonder hem moet leven. Zonder de man met wie ik het dagelijks leven zo verdomde dragelijk maak. Nee, laat mij maar eerder doodgaan.
Maar dat zei ik niet.
‘Google weet meer dan ik. Ik heb geen idéé wat ons wi-fi-wachtwoord is’, zei ik.
‘Shania wants to come, met ’n twee in plaats van to’, zei hij.
Zie je, dat wist ik niet.
Ik noem mezelf graag een technisch meisje, ik weet welke kleur tulpstekker waartoe dient, ik overmeester beamers op schoolsystemen alsof het niks is en met twee vingers in mijn neus herknutsel ik mijn website. Maar bij het thuisnetwerk van mijn man kruipen mijn pupillen akelig dicht naar elkaar toe. Een kluwen aan modems, airports, externe harde schijven en andere machinerie, met stuk voor stuk welluidende namen en regelmatig wisselende wachtwoorden.
Als er een opdrachtgever langskomt die op ons netwerk wil, knijp ik altijd even mijn tenen samen. Grote kans dat ik moet zeggen dat het wachtwoord bestaat uit een kleinkind van de Pfaffs voorzien van een vleugje blasfemie of erotiek. Dankzij mijn eega is het zoekvenster van mijn MacBook Pro – één – grote comedyshow, maar ik laat het maar zo.
Totdat hij doodgaat.
Dat gruwelijke, bijna ondenkbare moment dat het dagelijks leven in één klap volkomen ondragelijk is.
Juist op dát tragische moment, kan ik alleen nog bij Google terecht om erachter te komen wat in – he-mels-naam – ons wachtwoord is.
En daarom wil ik eerder dood.
Omdat niet iedereen eraan toekwam de geluidsbestandjes te luisteren van het dagboek dat ik een week lang voorlas op Radio 1, zet ik de stukjes deze week online.
Prachtig raak.
Dat lijkt me inderdaad echt een goeie reden