Een bel is een bel. Een onverwachte klop op deur of raam daarentegen valt in de categorie ‘dreigend’.
Het zal sinterklaas geweest zijn, of de klop op de deur bij de huisarts, die al heel jong de bons van buitenaf van een vleugje gevaar voorzag.
Na 16 maanden in een huis zonder bel scheert mijn adrenalineniveau hoge toppen.
Het goede voornemen voor 2008 is: uitvinden hoe je zonder ligbad een geniepig klein gaatje in een tweepersoonsluchtbed vindt.
Het NietLiefCollectief is een schrijverscollectief van inmiddels zes vrouwen; Polle, Kaat, Webble, Bl-oxx, Luna en Zezunja.
Ik ga iets opbiechten wat in het geheel not done is. Ik ben gisteren naar een concert van Krezip geweest. In Paradiso. Eerste optreden van hun clubtour. Ik weet dat het merendeel van mijn muziekvrienden nu heel aanstellerig de wenkbrauwen zit te fron...
Mannen weten maar weinig over mannen. Geen vrouw die verbaasd reageert als ik vertel over de gigantische hoeveelheid opdringerige mannen, goedkope mannen, agressieve mannen, gevaarlijke mannen, banale mannen en mannen die simpelweg hun handen niet th...
Jawel, ik geef talloze euro's uit aan het zorgen dat niemand aan mijn benen kan zien dat ik een brunette ben, maar ondertussen moet ik de mensen ook laten geloven dat mijn beige wimpers zwart zijn.
Ik schrik me ook lens van kloppen, maar ik heb dan ook wel een bel…
hang een briefje op dat men ´Volk!´ (uitgesproken: volluk!) moet roepen, zoals vroeger :-D Of koop een draadloze bel voor bijna niks. 16 maanden is te lang, straks raak je eraan verslaafd.
Allemaal de schuld van Samson en Gert. Plots was kloppen een condicio sien qua non. (zoals mijn boterham smerende moemoe vroeger altijd zei tijdens het beleg van Rome).
Sine qua non, niet Sien qua non; want die woont in Sesamstraat