Wijvenweek – vier jaar later
Het heeft Lilith en i. behaagd nog eens een Wijvenweek uit te schrijven. Ik heb helemaal geen tijd voor leuke dingen, maar ik ben ook de beroerdste niet, dus ik doe mee. Mocht u willen weten wat Wijvenweek is (er zijn u al 200 vrouwen voorgegaan), kijk dan hier.
Vier jaar geleden deed ik ook mee, en omdat ik het leuk vond om terug te lezen wat ik toen met de voorgeschreven thema’s deed, een kort samenvattinkje hieronder. Later vandaag volgt dan de eerste post voor Wijvenweek 2012.
Kinderkolder
Ik zou best een kindje willen, maar als ik kleine ijsbeertjes zie, wil ik ook altijd een klein ijsbeertje. En als ik bruine kindjes zie, wil ik graag een bruin kindje. Op National Geographic zag ik onlangs een Vietnamees kindje, dat wilde ik ook wel. En als ik heel kleine Gremlins zie, dan wil ik die ook.
Lees hier de rest van Kinderkolder.
Over lijven, want dat moest
Met de c van comfortabel heeft ook de i van iets-minder-extravagant zijn intrede gedaan. Ik vind lange stelten met een superstrakke kont en weinig verhullends van boven prachtig. Maar na vijftien jaar overal overdressed zijn, behalve in wijlen mijn stamkroeg de Roxy, heb ik de neiging een beetje onder te duiken. Als een halve skater verstop ik me in baggy trousers, hoody’s en vans. Daar valt geen vrouw meer in te ontdekken. En toch: met mijn stoney oogopslag, mijn dreadlocks en mijn voorkeur voor felle contrasten vrees ik dat ik (zeker in België) nooit echt onder zal kunnen duiken.
Lees hier de rest van: Over lijven, want dat moest.
De mannen in mijn leven
Het was begin jaren tachtig en op de tv-reclame zag ik bruingebrande Hemabreiboekmannen die wild dollend met een fotogenieke hond een of ander product aanprezen Dat waren mannen, dat waren vaders.
Mijn vader was een bedachtzame, ietwat stijve man, voor de oorlog geboren en zeker tien jaar ouder dan de vaders van vriendinnetjes. In niets een Hemabreiboekman.
Het is nu 2008 en in al die jaren kwam ik maar zelden iemand tegen die net als ik een rots als vader heeft. Een rots waarvan je exact weet wat je er aan hebt, een jonge geest in een lichaam dat evenmin verraadt hoe oud hij is. Een bedachtzaam, uiterst intelligent baken in de nacht. Iemand die niet zuipt, niet buiten de deur vrijt, niet knettergek is, niet moeilijk in de omgang, maar iemand die er is. Verstandig, grappig en: altijd. Dat zijn mannen, dat zijn vaders.
Lees hier de rest van De mannen in mijn leven.
De bevrijding
Ik loop door Leuven en de prikkels blijven uit. In geen maanden deed ik een miskoop, geen mooie, goedkope broek die een maatje te klein blijkt te zijn. Geen té goedkope dunschiller, die na twee keer schrapen kaduuk is; geen zinloos spul, geen prullaria, geen dinsigheidjes.
Lees hier de rest van De bevrijding.