Vandaag verbrak ik een vriendschap
Ze had me al eens verlaten.
‘Ik ga weg’ zei ze. ‘Maar je mag niet weten waar naartoe.’
‘Waarom niet?’ vroeg ik. Ik hield van haar. Al jaren.
‘Dat is gevaarlijk.’
Ik kreeg buikpijn en knikte.
Een waaromvraag bleek moeilijk te vergeten.
‘Ik weet waar ze is, maar ik mag het niet zeggen’, zei iemand later.
Ik kreeg buikpijn, knikte en duwde de waaromvraag weg.
Het duurde en ik vergat.
Een beetje.
Tot ze terugkwam.
Ze gaf een feestje en ik ging. Waarom wist ik niet.
‘Ik wist waar ze was, maar ik mocht het niet zeggen’, zei iemand.
Ik knikte, kreeg buikpijn en vertrok.
Twintig jaar later klikte ik Add friend.
Ze leefde. Mooi en gevaarlijk.
Ze ‘likete’ me, ik ‘likete’ haar.
Tot ze weg was.
Ik vroeg me af waarom. Maar besloot te vergeten.
Tot ze terugkwam.
Ik klikte Add friend en hoorde niks.
We hadden zeven mutual friends.
Ik was de buikpijn beu en annuleerde het verzoek.
Hm. Goed van je.
Buikpijn in combinatie met waarom is gewoon niet best.
Tegelijkertijd vraag ik me af -waarom- wíj nooit Add Friend hebben gedaan?
Ach. Wacht eens even…
Mooi en gevaarlijk. Ik ten voeten uit.
;)
Ik maak steeds vaker van mijn hart een steen. Vrienden horen te blijven, hoe ver ze ook zijn.
Goed gedaan, voor je eigenwaarde. Vriendschap geeft, als het goed zit, een lekker gevoel. No matter the distance.
Buikpijn kan voorkomen maar is zo weer uitgepraat.
Heftig.
Oei, dat is een beetje pijnlijk. Ik verdwijn soms ook uit het leven van een vriend en dan wacht hij vergeefs op een verantwoording, maar die verantwoording, die is gewoon te ingewikkeld om uitgelegd te krijgen.
Misschien was het dat ook in uw geval, Vrouwe Zezunja. Je weet het niet.
Opgeschreven met kracht. Je klinkt vastberaden.
Op een dag is het gewoon over en uit. Nouja, gewoon. Pijn doet het. Maar er is een grens aan wat je over hebt voor een vriendschap.
‘Mooi en gevaarlijk’ zou ik zelf niet zo snel annuleren maar buikpijn? Liever niet.
Gek hoe anders vriendschappen zijn afgelijnd sinds de komst van Facebook. Sterk van je, en de juiste beslissing.
Moet zijn dat de vriendschap niet diep genoeg hechtte.
In ‘Add friends’ geloof ik niet, vandaar dat ik me nooit zal inschrijven op Facebook.
Een vriendin, waar ze ook vertoeft, kan je steeds zoeken en bellen of schrijven, in ’t echt.
Hop, ik zet het er op!
Ben zelf gezegend met vriendschappen uit de oude doos. Heel veel verloren, maar was het wel waard? Nee, ze waren er niet toen ik de diepste stormen moest verstaan. Het doet heel veel pijn, maar je weet wel waar je staat.