Schouderhoog geheimzin
We hebben een stoep. Sinds kort. De hele straat heeft een stoep. Sinds kort. Iedereen zet weer vuilnis buiten. Restafval, GFT, PMD en papier gescheiden. Zoals het hoort. Wij ook. Twee dozen papier dit keer. Ik vertrok. Heel vroeg. Ziekenhuis. De studenten grossierden. In papier en luierdozen. Bleek. Tienerzwangerschappen, dacht ik. Maar dozen in supermarkten zeggen niks over wat je kocht. Weg fantasie.
Terug. Nog steeds dozen. Overal. Ik, op de bank, slapend, hoorde iets, negeerde het en sliep weer door. Wakker. Ik keek naar buiten. Dozen. Voor het raam. Voor de deur. Pamperdozen. Alle dozen. Onze dozen. Burendozen. Schouderhoog. Ik sleepte. Alles terug. Omdat ik het niet pikte. Niet bij mij. Stapels. Terug. Argwaan. Waar hing die camera?
Gezellige buren?
Huh? Nachtmerrie?
Wat is PMD?
Waargebeurd. PMD staat voor petflessen metaalverpakkingen en drinkkartons. Die moet je in één zak stoppen.
Waarom jullie? Huh? Wie doet nu zoiets?
Vreemd hè? (Grappig dat al jullie reacties eindigen met vraagtekens.)