Hardvochtig
Dus ik schrijf een brief. Van toch even dit en als het zo zit dan dat, misschien bedoelen jullie zus, maar die opdracht heb ik niet gekregen en kijk maar eens naar de bijgevoegde link, het citaat en mijn zoveel jaar ervaring, dan zouden jullie weten dat, en soms krijg ik het gevoel zus, en als je ziet hoeveel tijd om, en wat jullie schrijven in, dan kun je begrijpen dat, zo tegenstrijdig en eigenlijk onbeleefd, en dan nog dit: niet leuk om, maar het zit me toch dwars.
Ik klik verzenden en kauw, en herkauw, en herherkauw, en dan voel ik me klote.
Ik krijg een antwoord: je hebt helemaal gelijk.
En dan schrijf ik een brief over dat ik invoelend, en toch zakelijk, en dat ik me afvraag of, en dat ik blij ben dat, mijn best deed om, misschien hard, maar met heel mijn hart, en toen kwam dit en dat en zus en graag gedaan en daarom jammer en of ze misschien toch nog eens aan me willen denken.
Goed gedaan. Al weet je best dat je dat laatste niet had hoeven (en willen) zeggen, dat doen ze sowieso.
Willen. Daar zit inderdaad de essentie. En het dan toch doen.
En toch heb je de eer aan jezelf gehouden.
Fantastisch!!! :-D
Mooi weergegeven deze zo herkenbare worsteling.