België-Nederland: stemvolume
Ook gelopen races moet gelopen worden. Wie wint?
Het was me eigenlijk nooit opgevallen dat Vlamingen zacht praten. Ik was een van die Nederlanders die ‘schattig’ dacht als een Vlaming iets zei, of ‘mooi’. Maar nooit ‘zacht’. Ook toen ik hier in 2005 wat vaker begon te komen, drong het niet tot me door; dat is misschien de paradox die het woord zacht met zich meetorst.
Tot Wannes eens heel voorzichtig zei: ‘Ge spreekt zo luid.’ Ik schrok. Echt. Heel erg. Ik vind hard pratende mensen namelijk best vervelend. Zelf zo iemand te zijn, vervulde me met afschuw. Ik dempte mijn stem en probeerde er vanaf dat moment op te letten. En wat bleek: hij had gelijk. Ik sprak áltijd harder dan de mensen in mijn omgeving en op een terras klonk ik overal overheen. U begrijpt: mijn gebrul kost Nederland punten.
Ja, maar jij bent docent, zult u denken. Of: je hebt letterlijk en figuurlijk een grote bek, Maartje, wat wil je? Mis! Ik krijg vaak bezoek. Al zes jaar lang zit ik met Nederlanders op terrasjes in Leuven, al zes jaar lang krom ik mijn tenen. Tegen mijn naasten durf ik iets te zeggen (Jezus, praat niet zo hard!), maar tegen mensen die ik iets minder goed ken, durf ik dat niet. Nederland gaat daar diep in de min.
Je kunt je afvragen of Nederlanders hard praten of Vlamingen juist zacht. Ik denk allebei. Nederlanders staan ook in de rest van Europa bekend om hun lompe aanwezigheid, en Vlamingen lijken net zo goed veel zachter te spreken dan Walen, Fransen, Spanjaarden en Britten.
Tot slot nog een feit om het af te maken. Ik heb drie jaar aan een Vlaams schoolplein gewoond. Dat vond ik in het begin vrij heftig. Al dat gekrijs, gehuil, gejen, gejouw en gebrul. Tot ik nog eens op een Nederlands schoolplein kwam en me voorstelde dat ik daar naast zou wonen, toen vond ik mijn speenvarkentjes ineens heel beschaafd.
Ik heb de puntentelling niet zo goed bijgehouden, maar het overheersende gevoel is: België wint.
Eens. Een tof stukje weer. Hoezee.
Inderdaad, België wint! Joepie, joepie ! Ik heb trouwens altijd gevonden dat jouw stemvolume best meevalt hoor!
Schreeuwen is niet nodig natuurlijk, maar verstaanbaarheid wil ook wat… Van mij mogen mensen best harder praten. Maar misschien begin ik gewoon slechthorend te worden of zo.
:-)
Hier in Drenthe praten mensen ook veel zachter en zijn ze minder uitgesproken. Toen ik hier net woonde werd ik soms met mijn neus op mijn westers-zijn gedrukt: te hard praten en veel te vaak een mening willen ventileren. Inmiddels ben ik iets genuanceerder geworden. Overigens ben ik dovig aan 1 oor en vind ik het zelf heel prettig als mensen luid en duidelijk praten.
Je went aan dat zachtere stemgeluid, je stelt je erop in, bovendien is er niet zo veel achtergrondgeluid als iedereen zachter spreekt.
En zo krijgt men zomaar weer z’n privacy terug, daar waar men een ander niet zijn gesprekken opdringt.
Maar ik praat mijn hele leven al te zacht, omdat het mijzelf zo had in de oren klinkt, dus wellicht is dat gewoon een vooroordeel.