Wat de eenzaamheid verdreef

Dit is het vervolg op Hoe de eenzaamheid begon.
Toen Wannes mij in 2005 op basis van een paar mails uitnodigde om naar Leuven te komen, schreef hij: ‘Kom asjeblief, dan doen we enkel leuke dingen.’ Zelfs de eenzaamheid zette geen streep door dat motto.



Klik voor meer dan een fragment.
Ik ben een kijker, een loerder, een tuurder. Geef mij een mooi uitzicht op een ander en ik vermaak me wel. Maar omdat we levende zielen probeerden te mijden, kwam die hobby wat in het gedrang deze vakantie. Daarom richtte ik mij op de campingdecoratie. Zij zijn groot en ik is klein. Pardon? Wat is groot? En wat is er met de witte poes gebeurd?



Klik voor meer dan een fragment.
Ook de raamdecoratie van stokbroden in klederdracht was om over naar huis te schrijven. De mevrouw naast me wilde ook graag op de foto. (Irún, Spaans-Baskenland)



Klik voor meer dan een fragment.
Ik kijk graag, maar ik maak ook graag vriendjes. Gelukkig kon ik zo nu en dan mijn stemgeluid testen op een van de Hitlerkatten die ons pad kruisten. Deze ontmoette ik in Hondarribia, Spaans-Baskenland. De scheiding mag nog iets meer naar links, maar voor het overige…



Klik voor meer dan een fragment.
Hitlerkat 2, Saint Cirq, Frankrijk. Hoeveel Hitlerkatten is normaal, per vakantie?



Klik voor meer dan een fragment.
Er was maar één kat stoerder dan alle Hitlerkatten bij elkaar. Dat was de dorpspoes van Le Bugue. Die leefde op een klein rondpunt waar gigantische vrachtwagens de hele dag onvoorstelbaar kleine draaicirkels maakten. Ze mocht nergens naar binnen, maar ze had overal een eigen plekje. Bij het café een stoel (zie foto), bij de supermarkt een doos en bij de oude mannetjes een plaatsje op het bankje. Alle honden van het dorp waren bang voor haar.



Klik voor meer dan een fragment.
Qua aanspraak heb je er niet veel aan, maar mooi was het wel, de zwerm roofvogels boven de weg naar Pamplona.



Klik voor meer dan een fragment.
De kans dat je vriendjes maakt wordt groter als je het raam van je hotelkamer open laat. (Pamplona, Spaans-Baskenland)



Klik voor meer dan een fragment.
En de kans dat je vriendjes maakt wordt ook groter als je kookt. (Bidart, Frans-Baskenland)



Klik voor meer dan een fragment.
Dus kookte ik. (Hondarribia, Spaans-Baskenland)



Klik voor meer dan een fragment.
Ik hield niet meer op met koken (Saint Cirq, Frankrijk).



Klik voor meer dan een fragment.
Maar het werkte. Wannes en ik werden dikke maatjes.



Klik voor meer dan een fragment.
Onmiskenbaar dikke mik.



Klik voor meer dan een fragment.
En zo werd het toch nog gezellig.

16 augustus 2011 | 3 reacties

«

»

Geef een antwoord

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

3 Reacties
  1. Drs. J. A. Happolati 17 augustus 2011

    Wonderlijk beeldverhaal. De laatste tijd weet ik nooit of ik moet glimlachen of een traan moet wegpinken om je verhalen.
    Of gewoon me laten meedrijven op jullie melancholie.

  2. Rosanna 20 augustus 2011

    Die hitlerkatten zijn echt geniaal

  3. Irene 25 augustus 2011

    En is dat nu Wannes. Aangenaam.

© 2020 Maartje Luif & KLEO, met dank aan Wannes Daemen • Leveringsvoorwaarden

Stuur een mailtje

Wil je meer informatie of heb je vragen? Mail mij!

Wordt verstuurd

Login met je gegevens

Je gegevens vergeten?