Vijf jaar lang legde ik mezelf vast
Mijn leven in België bestaat iets langer dan mijn iMac , die weer iets langer bestaat dan mijn bedrijfje, Het Eiland Neus.
Dit voorjaar draag ik een feestneus ter ere van de vierde verjaardag van Het Eiland Neus, deze zomer moet ik mijn vijf jaar geldige verblijfsvergunning verlengen en dit najaar begeeft mijn iMac het waarschijnlijk. Daarom een serie voorjaarsfoto’s, gemaakt sinds ik mijn iMac aanschafte, sinds ik Het Eiland Neus oprichtte en sinds ik in België woon.
voorjaar 2007
“Mijn belastingen zijn ingewikkeld. Ik ben gemengd btw-plichtig, ik werk in twee landen, ik werk in het schemergebied van vorming, kunst, journalistiek en copywriting en ik heb de ballen verstand van Belgische belastingen. Ik heb een boekhouder, een btw-inspecteur en een startersconsulent met wie ik een warm contact onderhoud en ik zou baat hebben bij een financieel plan. Poepoeh. Tsjongejonge. Nounou.”
Uit: Gezocht: de ondernemer in mij, Zezunja’s Zotisch Weblog, 12 april 2007.
voorjaar 2008
“De heer des huizes zoent mij als hij opstaat, als hij weggaat en als hij onverwacht van mij houdt. Hij zoent me bij het binnenkomen, bij het oppeppen en hij zoent de tranen van mijn wang. Hij zoent mij. Vaak. Genoeg.”
Uit: De Zoenevolutie, VPRO’s Cafe De Liefde 18 april 2008.
voorjaar 2009
“Als er ook maar een beetje sprake is van ‘dingen die ertussendoor komen’ dan moet ik alle zeilen bijzetten. Drie jaar van mijn leven had de stress mij eronder en dat gaat mij dus no fucking way nog ‘ns gebeuren. Maar als beginnend zelfstandige is dat nog een extra dagtaak erbij: zorgen dat je niet scheel gaat kijken van de hoeveelheid contacten en contracten, van de hoeveelheid moeilijke vragen en eerste keren, en van de hoeveelheid zelfvertrouwen die nodig is om als een stofzuigerverkoper langs de deuren te gaan. Tot nu toe doe ik het aardig, maar ik kan niet ontkennen dat ‘de dingen die tussendoor komen’ leiden tot een onbedoelde sixpack, wegens altijd mijn buikspieren aanspannen.”
Uit: De roetsjbaan is still going strong, Zezunja’s Zotisch Weblog, 29 april 2009.
voorjaar 2010
“En dat is precies de reden dat ik nooit freelancer wilde worden. Ik vreesde een enorme kluwen van klusjes, taakjes en dingen die ik niet zou moeten vergeten. En ik wist dat ik nooit zou accepteren dat die kluwen een kluwen zou blijven. Ik zou nooit meer vrij hebben, want ik zou eeuwig proberen om mijn freelancebestaan de kadans van een vaste job te geven. Ik zou eeuwig proberen overzicht te kweken, de kluwen te ontwarren.
Dus werd ik freelancer (daar zat nog wel iets tussen, want hee, ik draai heus niet zomaar als een blad aan de boom, maar dat is een ander verhaal). En jawel, ik ging als een gek agenda’s invullen, kladblokken reserveren voor overleg, mapjes maken en vaste dagen voor kutklusjes inplannen. En daar is dus inderdaad geen lol aan, want het is retehard werken.”
Uit: Waarom het me niet lukt om zomaar een stukje te schrijven, Zezunja’s Zotisch Weblog, 15 mei 2010
voorjaar 2011
“De strategie van mijn innerlijke contactgestoorde was er meestal een in de categorie, ‘als de intentie maar goed is’. De uitvoering: een boomerangkaartje schrijven, te lui zijn om postzegels te kopen, de kaart zó lang op de schoorsteen laten staan dat het gênant wordt om ‘m nog te versturen en dan weggooien. In de tussentijd deed ik leuke dingen.”
Uit: Scheetkussens in de wensput, Zezunja’s Zotisch Weblog, 28 maart 2011
Leuk, leuk, leuk, mooie dame.
Genoten van veel schrijfsels!
Leuk. Voor mensen zoals ik, die jouw weblog pas net ontdekten. En ja. Freelancer. Kluwen. Klopt. Het juk van de freelancer nog nooit zo raak onder woorden zien gebracht.