-
We schreven tot het op was…
Zezunja, , Stukjes in het wild, 3
En we schreven. En we schreeuwden. En we leefden. En we deelden. Tot het op was.
-
Na het nieuwe begin komt het nieuwe ‘en verder’
Zezunja, , Stukjes in het wild, 14
De neiging is groot om op de rem te gaan staan en te roepen: 'Hela! Mag ik nog éven opnieuw beginnen? Ik begreep het allemaal nog niet zo goed, maar nu wel hoor. Nu wel.'
-
Ienemienemutte
Zezunja, , Stukjes in het wild, 26
Ik had een vriend die cursussen Nederlands voor inburgeraars regelde. Er waren wachtlijsten, ook voor dringende dossiers, dus hij maakte stapels. Een stapel ‘dringend’, en eentje ‘anders’. De stapels groeiden bijna even snel. ...
-
Hoe onze vakantie onbestaande werd (4)
Maartje Luif, , Stukjes in het wild, 0
Lees eerst deel 1, 2 en 3. Adrenaline en argwaan bepaalden de momenten die volgden. Ik weet niet meer wat Wannes en ik tegen elkaar zeiden en hoe lang het allemaal duurde, maar ik weet wel dat er vooral door mijn hoofd spookte: wij dénken nu dat hi...
-
Automatisme
Zezunja, , Stukjes in het wild, 0
Met luid gedreun en gehamer wordt in de diepste krochten van het systeem bepaald of de aarde om de zon draait of andersom.
-
-
Hoe onze vakantie onbestaande werd (18)
Maartje Luif, , Stukjes in het wild, 1
Lees eerst deel 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16 en 17. Prioriteiten, het klinkt zo lekker overzichtelijk, maar wat waren onze prioriteiten eigenlijk toen we die maandagavond doodmoe maar hyper-alert thuiskwamen...
-
Gepiepeld
Maartje Luif, , Stukjes in het wild, 0
‘Maar, mevrouw, ik vind dat u nog verschrikkelijk aardig reageert. Ik weet niet wat ík in uw geval precies had gedaan, maar dat ik uit mijn vel was gesprongen staat vast. ‘ Ik viel stil toen hij dat zei. Deze snotaap aan de lijn bij Fort...
Had daar nou toch een mooie haiku boven geplaatst, denk ik dan.
Vroege ochtendpluis
op zoek naar een slachtoffer.
De deur blijft op slot.