Wat ik had moeten voelen toen ik er geen tijd voor had
In juli woonde ik precies vier jaar in België. Vier jaar geleden kneep ik mijn ogen toe, zette ik duim en wijsvinger op mijn neus en sprong ik in het diepe. Ik mocht dat vieren met de eerste zomer die agendatechnisch vol zat. De eerste zomer die niet het keiharde gatenkaasregime van een onderwijsagenda aanhield, maar een zomer die ons goed gezind was, zowel inhoudelijk als financieel.
Een geleidelijk voortkabbelende financiële situatie geeft rust. Wat je ervoor moet doen om die situatie zo te houden, geeft drukte. Daarom planden wij tussen alle werkwederwaardigheden blitzminivakanties van een dag of zes, gecombineerd met Lowlands en een paar familiebezoeken. What was I thinking? Dat dat rust zou geven?
Niet dus. Het was de drukste zomer ooit, met een bulk aan indrukken per vierkante meter, met een zigzagpatroon in het tijd-ruimtecontinuüm, met mijn hoofd hobbelend achter me aan, als een rammelend blikje aan een draadje. Just married.
Nu is het september en probeer ik te verwerken wat ik heb gezien, heb meegemaakt, heb gevoeld. En wat ik had moeten voelen, toen ik er geen tijd voor had.
De woorden vind ik niet. De beelden wel.
Klik voor de hele foto.
Plaats: Utah Beach, Normandië, Frankrijk
Tijd: eind juni 2010
Doel: Vakantie.
Resultaat: Wind en vogels in mijn hoofd. Spanning, want deel manuscript ingeleverd. Het Waddengevoel overheerste.
Klik voor de hele foto.
Plaats: Redactie StampMedia, Internationaal Perscentrum, Grote Markt, Antwerpen
Tijd: begin juli en half augustus 2010
Doel: Plaatsvervangend hoofdredacteur.
Resultaat: Mooi werk, stille redactie, de toeristen roeren een zomers sausje door de week en ik voel me nuttig.
Klik voor de hele foto.
Plaats: La Chartreuse de Valbonne, Saint-Paulet de Caisson, Vaucluse, Frankrijk
Tijd: half juli 2010
Doel: Schrijvers coachen tijdens een cursusweek.
Resultaat: 68 muggenbulten, genieten van het vacuüm van de vallei, de hitte en de woorden – beide maken de wereld soms zo klein.
Klik voor de hele foto.
Plaats: Museum voor Arbeid, Industrie en Techniek (MIAT), Gent
tijd: eind juli 2010
Doel: Een jongerenredactie van StampMedia begeleiden die op de oude drukpersen van het museum een krantje maakte.
Resultaat: We werden bekeken door de museumgasten, bevraagd door de media en gekust door het lot. Het was interessant, gezellig en doodvermoeiend.
Klik voor de hele foto.
Plaats: Meursault, Bourgogne, Frankrijk
Tijd: begin augustus 2010
Doel: Vakantie.
Resultaat: Tal van lege flessen cognac en goede gesprekken onder het genot van een groteske zonnebril en een stel warme sokken. Ik deed nog meer kennis van mijn lief op.
Klik voor de hele foto.
Plaats: Herengracht, Amsterdam
tijd: 6 augustus 2010
Doel: Ondertekenen van het uitgeefcontract van mijn debuutroman.
Resultaat: Omdat ik ik ben en omdat ik mijn feestjes maar moeilijk kan vieren, heb ik ergens op een tramhalte de horlepiep gedanst. Daarna heb ik uitgebreid gekeken of er niemand was die het had gezien.
Klik voor de hele foto.
Plaats: Rotem
Tijd: half augustus 2010
Doel: Familiebezoek.
Resultaat: Ze wisten in de eerste ronde al dat ik de Weerwolf was. Daarna kon ik de gezelligheid, het lekkere eten en de wandeltochten in alle rust ondergaan.
Klik voor de hele foto.
Plaats: Lowlands, Biddinghuizen, Nederland
Tijd: eind augustus 2010
Doel: Het deze keer niet missen.
Resultaat: Gelukt. Weinig hoogtepunten, wel veel kabbelende tevredenheid. Was meer dan genoeg.
Druk vrouwtje…
daar op dat hek ?
; )
Ja, op het hek. Als in een kinderliedje.
Vrouwe Zezunja,
Met het klimmen der jaren bent u blijkbaar minder uitbundig en dartel geworden. Schrikt u maar niet; het is een evolutie die elk mensenkind moet doormaken. En misschien boort u met dit meer beschouwend proza een geheel nieuw lezerspubliek aan.
Een lieve groet,
De Drs.
P.S. Dat boek van u… komt er nog wat van? Of begrijp ik het toch goed dat u het op 6 augustus ‘uit handen hebt gegeven’ en dat de persen dra beginnen te draaien?
Heel erg herkenbaar. Dit jaar voor het eerst in 3 jaar een vakantie gehad die er echt toe deed, qua rust. En van dat uitgeefcontract: aaaaaah! Zo stond ik ook, vlakbij het Museumplein, in m’n eentje een soort van te jubelen en te juichen.
kan `t niet onderdrukken. ik houd van je. maar er is hop dan maar