The Best & the rest of Little White T-shirt: Sansepheria
Luister ook naar de andere liedjes van Little White T-shirt:
1. Inleiding (en vooral veel excuses) 2. Friggin’ Horse 3. Raincoats in bed 4. Jenny 5. Dressing up Marianne 6. High Standard/In the sun 7. Susan Notwet 8. Smithereens 9. Breeze 10. Iris 11. Sansepheria 12. Don’t tell Harry 13. Wipe me off 14. Lady C’mon 15. As if it is 16. Ideal Yeah 17. Sahara Harbour 18. 15 minutes 19. My Muse.
NB De liedjes die nog niet zijn gelinkt, verschijnen de komende weken online
Inleiding
We hadden veel tegen: een vertragende Tascam-4-sporenrecorder, ondeugdelijk computers, schabouwelijk Engels, een raar gevoel voor humor en een chronisch gebrek aan bandleden. Maar we hadden ook een heleboel mee: vastberadenheid om een mooie band te stichten, de wil om goeie songs te schrijven en de capaciteiten om tussen de boekenkast en het schaakspel te doen alsof we met z’n tweeën een voltallige band waren.
Omdat ik de liedjes die we tussen 2004 en 2006 met Little White T-shirt maakten nooit meer tot in de perfectie zal afwerken, gooi ik negentien halffabricaten zo goed en zo kwaad als het gaat online. Als Dwarzand en ik bij jullie thuis meeluisterden, zouden we steeds zeggen wat er allemaal anders en beter zou moeten. Toch heb ik besloten dit knipwerk van vertraagde sporen, vergane cassettebandjes en vooroorlogse drummachines als monument te presenteren. Omdat ik ook op half werk trots kan zijn.
Sansepheria
Hoe is het zo gekomen?
Een prullenbaknummer dat we helemaal in het begin van LWT maakten. Ik was vol van mijn Vlaamse geliefde en zag in de sanseveria een metafoor voor samenwonen. Hoewel het de potentie had keihard te rocken, lieten we het nummer al vallen voordat we met gitaristen, drummers en bassisten de oefenruimte indoken. Aan het einde had ik graag vogelgeluiden gewild, maar zo ver zijn we dus nooit gekomen. We skipten Sansepheria met liefde.
Wat zegt de enthousiasteling?
Als de enthousiasteling een oogje toeknijpt, zegt-ie: variatie, potentie, humor, verleiding, mooie gitaar.
En wat zegt de kniesoor?
De kniesoor heeft de overhand. De metafoor is veel te ver gezocht, de zang is slordig en aan het einde stom, de drummasjien is af en toe onbegrijpelijk.
Wat waren de feiten?
muziek: Maartje Luif en Dwarzand
tekst: Maartje Luif
zang: Maartje Luif
gitaar en drummachine: Dwarzand
wanneer: 2005
Klik hier om Sansepheria te luisteren.
Ik moet even aan een Eindhovens bandje denken, maar kan er niet opkomen. Alles lijkt wel op iets, zeggen ze daan. Ik houd hier wel van. Sterker nog; ik vind dit heerlijk. Ook een beetje The Moldy Peaches-achtig. Sexy zelfs.
Het doet mij juist aan een Amsterdams bandje denk: Seedling. Maar niet helemaal dan. Iets in de sfeer en de zang.