Wat ik met Gargamel moest
Ineens wist ik wat ik met Gargamel moest.
De twintig smurfenpostzegels kwamen namelijk moeilijk op. Van de dansende en trommelende smurfen wist ik uiteindelijk wel verlost te raken. De boze Gargamels daarentegen…
En telkens weer waren dát de enige twee postzegels in huis op het moment dat ik droeve, mooie of lieve brieven wilde sturen. En telkens dacht ik: nèh, daar kan ik geen Gargamel opplakken.
Maar toen twee weken geleden zag dat ik mijn stembiljet in een oranje envelop moest stoppen, wist ik ineens wat ik met Gargamel moest. Ik bedoel: fokking vaderlandslievend oranje!
4 juni 2009 | 10 reacties
Hihi!
En waarom staat er eigenlijk Pays-Bas op die envelop en niet Nederland of The Netherlands? Leuven ligt toch niet in Wallonie? Of laat mijn topografiekennis me nu in de steek?
Ja, inderdaad. Ook al zoiets. Pays Bas. Wat een aanstellerij! Alleen heel oude madammekes spreken in Leuven nog Frans (sinds veertig jaar is Frans hier niet meer de voertaal). Maar die oude maddammekes werken niet – no way!- bij de post.
Als ik me niet vergis is Frans de belangrijkste taal van de Internationale postunie. Die envelop gebruiken ze waarschijnlijk voor de hele wereld, en alle postdiensten in de wereld moeten minstens Frans kennen. Het zal daar wel iets mee te maken hebben…
Haha. Nu maar hopen dat ze dat opvalt, daar in Den Haag.
Onlangs moest ik een deelneming-kaartje versturen. Stond ik daar met al die lachende rotsmurfen.
Overigens was Frans veertig jaar geleden ook niet dé voertaal in Leuven, dat lag gewoon aan de studenten. De burgemeester toen was Alfons Smets, een vlaming hoor.
Waar zitten die oude dametjes? Dat lijkt me een interessante groep om eens iets mee te doen.
om ‘iets’ mee te doen… Kielhalen bijv.?
He ba, wa flauw ;-) Natuurlijk is het overdreven chauvenisme van Franstaligen en hun kinderachtige weigerachtigheid om ook maar een niet-Frans woord in de mond te nemen volslagen ridicuul en onuitstaanbaar, maar anderzijds mag men van oudere dametjes, oops, ‘madammekes’ niet verwachten dat ze op op hoge leeftijd nog leren ‘klessebessen’ in het Vlaams of Nederlands.
Haha dat is een goeie! En ik vond de twee vogels die hier in Zwitserland op de buitenlandzegels stonden al een beetje ‘vreemd’ om te plakken. Voor iemand die in het Franse deel woont, was die hele Pays-Bas me niet opgevallen. Denk dat het bij de Italianen en Duitsers wat vreemde ogen opwekt, ja. Of bij een Vlaming ;-)
En Frans is (beter: was) trouwens de diplomatentaal, daarom!
@ Maartje: Soms kom je in winkels zulke dametjes tegen, die beginnen heel stoïcijns in het Frans te bestellen. Schijnt een kleine groep heel oude deftige dames te zijn die Frans blijft spreken.
@ Lisa: Of bij een Nedervlaming
Ik had voor mijn trouwuitnodigingen speciaal de fabelwezensreeks gekocht. En dan maar kiezen wie de sfinx kreeg en wie de zeemeermin :)