Terwijl ik me afvraag of ik vakantie heb
Eigenlijk moest ik natuurlijk allang het vervolg op ‘Perikel 1: Choco’ schrijven, maar ik probeer te doen alsof ik nog vakantie heb. Het is namelijk niet helemaal duidelijk of ik dat ook daadwerkelijk heb.
Als je door alle fysieke inspanningen honderd kilo afvalt, je onvrijwillig suf bureaucratiet en daarnaast ook nog eens allerlei voorstellen en offertes de deur uit doet, kun je dat nauwelijks vakantie noemen, maar als je tijd hebt om de eerste helft van La Meglio Gioventú in een ruk uit te kijken – drie fokking uur – terwijl je vorige week ook al Benjamin Buttons relaas zag – eveneens drie fokking uur – dan is er wel iets van vrije tijd gaande.
Ik werp mij met liefde nog eens drie uur op Matteo, Nicola, Giorgia en Giulia. Choco moet helaas nog even wachten.
*en dan moet u zich nu een testbeeld met ‘even geduld’ voorstellen*
Klinkt als mijn studietijd!
Van testbeelden met ‘even geduld’ word ik altijd ontzettend ongeduldig. Maar nu ik weet dat het er is omdat jij vakantie hebt zal ik me trachten te beheersen.
Ik wilde nét een stukje gaan schrijven. Maar ik ga eerst maar eens even iemand bellen.
Piiiieeeeeeeeepp.