Raam

Of ik niks voel. Ja, van alles, dat het lente wordt, dat Wannes van me houdt, dat Choco in de rouw is en dat het dankzij het nieuwe dak duidelijk minder vochtig is in de badkamer. Maar dat wil niemand weten. De vorige keer voelde ik veel, ik zei al a...

Hij wijst op een beduimeld velletje betypt papier met koffievlekken, doorhalingen en kantlijngekriebel en zegt vol ontzag: 'Zo diende hij dus ook zijn subsidie-aanvragen in. Met koffievlek en al.'

Wel moest ik weer zo snel mogelijk de rol van het boeklezende meisje-meisje aanwenden, voor het geval ik met mijn openslaande deur imagoschade had opgelopen.

Het was als het versteende woud op Lesbos, of het Forum Romanum in Rome: uit alle macht proberen bewust te zijn en vooral niet denken: dit is gewoon een stoffige zooi, laat iemand dit opruimen. Op Lesbos keek ik naar de nerven en de jaarringen. Miljo...