Net kerst
Op de wc thuis hing altijd zo’n Unicef-kalender met mooi uitgelichte Peruaantjes onder een strooien hoed of in de verte starende Afrikaantjes in een oranje woestijn. Soms stonden de mini-Peruaan en de mini-Afrikaan op één foto om nog meer solidariteit op te roepen. En rond kerstmis deden ze er nog een Vietnameesje bij.
Aan die kalender moest ik denken toen mijn zus mij een linkje stuurde naar het portfolio van mijn nicht. Ergens omstreeks 2003 maakte ze een foto van mij en mijn zus die niet onder doet voor de gemiddelde Unicef-foto. Mijn zus is de Afrikaan, ik ben het Vietnameesje. En met een beetje inlevingsvermogen is het gewoon weer kerst.
Foto: Simone van Es – www.simonevanes.nl
16 januari 2009 | 15 reacties
Dit stukje had ook kunnen heten: De Gezusters Wilde Wenkbrauw of Hee, je lippenstift zit niet helemaal goed.
Mooie foto die mij echter ook aan de United Colors of Benetton doet denken.
(Wij hadden geen Peruaantjes op het toilet)
Leuk dat je nicht ook op de foto staat.
Wat mooi! En die zus van jou, althans de helft van haar gezicht, komt me zo bekend voor…
@ CasaSpider: Klinkt heerlijk incorrect: Peruaantjes op het toilet.
@ Terrebel: Verdomd. Dat is altijd geinig.
@ Esther; Dat kan best, ze is uit 1970 en woonde tot een jaar of vijf/zes geleden in Amsterdam en houdt op sommige fronten van dezelfde muziek als jij.
Da’s ’n mooie foto.
En mooie reclame voor je nicht.
Ik moest meteen denken aan de Benetton-reclame.
Nu weet ik waarom jij altijd zo mysterieus kijkt. Je oog zit op een ander soort plaats! Ik bedoel je iris.
Wat voor bloed stroomt er door die aderen?
Wel heel erg knappe foto’s van je nicht. Mooi portfolio. Creativiteit stroomt blijkbaar door jullie aderen (jij, je tante, je nicht)?
Zo half zou ik jen iet herkennen, maar ik heb je natuurlijk ook nog maar een keer gezien (op een Wispercursus)
Wereldfoto. Heb er – om allerlei redenen – erg lang naar gekeken. Zo dichtbij.
Ik kan er naar blijven kijken, heel intens!
Mooie foto zeg! Sowieso vind ik haar portretfoto’s (vooral de meer recente) heel gaaf!
Het grappige is: als jij niet gezegd had van die lippenstift of die wenkbrauwen, was het me niet eens opgevallen, terwijl ik toch al best lang naar de foto had gekeken.
@ RickII: Ik speel de complimenten door.
@ Lisa: Ja, nu jij en CasaSpider het zeiden had dat ook een associatie kunnen zijn, maar de Unicef-kalender zit dieper denk ik.
@ Oker: Haha, neeeeee! Dat is echt niet waar, ik heb het mijn Weederhelft gevraagd met een revolver tegen zijn slaap: heb ik gekke irissen? En hij zei: neeeee! Maar nee, echt, dat komt door de lens die is iets hoger dan mijn blik en dus kijk ik omhoog. Echt hoor. Ik zal nog eens zoeken naar een foto om te bewijzen dat ik heul normale irissen heb. Hoor! ;-) Ik ben ook helemaal niet mysterieus, ik heb hangoogleden, zoals Droopy en de Chinezen. Maar om dat nou mysterieus te noemen. Ik vind mysterieus wel een compliment want ik vervloek ze altijd, die oogleden.
@ Nele: Om dat over mijn eigen familie te zeggen klinkt een beetje raar, maar er zit inderdaad wel wat creativiteit in mijn familie. Mijn zus is goudsmid, dat moet ook nog even gezegd.
@ Veerle: geeft niks, ik herken mezelf ook nauwelijks hoor. In de spiegel zit dat oog aan de andere kant namelijk.
@ Bart: Wereldfoto is in deze context mooi bedacht. En verder iets van dankjewelenalsjeblieft.
@ Tijdtussendoor: Ook die speel ik door aan de nicht!
@ Marina: Ik denk dat ze dat tof vindt om te horen.
Enne… ik doe dat ook altijd met eten. Mensen zitten heerlijk te smullen en dan ga ik opsommen wat er allemaal niet deugt aan hetgeen ik gekookt heb en dan pas hebben mensen door dat het eigenlijk niet zo lekker is als het lijkt. Heel stom van mij, want ik vergis me daarmee enorm in het krediet dat ik en mijn brouwsels hebben.
Wow, mooi!!