Moeten en mogen
Van de Gemeente Den Haag kreeg ik als Nederlander in het buitenland een brief dat ik dit voorjaar voor het Europees Parlement mag stemmen per brief, mag stemmen via een gemachtigde en mag stemmen door een dagtripje naar mijn geboortegrond te maken.
Van de Gemeente Leuven kreeg ik een brief dat ik als Europeaan op Europees grondgebied ook mag stemmen in de gemeente waar ik woon: Leuven. Maar dat ik dan wel gelijk onder de stemplicht val. En dat het ondertekenen van de brief gelijk betekent dat ik niet niet mag stemmen.
En hoe graag ik ook eens gewoon in België naar het stembureau zou gaan, ik had geen zin in dat ‘moeten’ en die dwang. Ziedaar mijn bezwaar tegen de stemplicht in een notendop: het ontneemt je elke stemlust.
Dat is bijna chantage voor iets dat je toch wel heel graag zou willen (in Leuven blijven stemmen).
Ontstemd?
Ik snap het. Niet mogen kan leuk zijn (zeker als je het dan toch doet) mogen is ook ok, maar moeten… Nee, daar word ik dan meteen weer heel weerbarstig van.
Ik kreeg nog helemaal niks. Enkel een mailtje van de ambassade die verwees naar een site waarin ik nog eens kon stemmen voor de verkiezingen van 2007.
Alsof dat nu nog iets zou veranderen.
Dat is met alles. Zodra je moet, is het stom en wordt je lichtelijk anarchistisch. Zouden mensen die zoiets als ‘stemplicht’ verzinnen toch moeten weten….