Los van wat ik ooit dacht
Ik ben ontheemd en onthecht. Ik heb me losgemaakt van wat ik vroeger over mij dacht. Zo dacht ik dat ik het beste gedijde bij een vaste job, bij zekerheid. Ik dacht dat ik voor altijd in Amsterdam zou wonen en dat ik alleen maar beter gitaar zou leren spelen. Ik dacht dat ik iemand was die ‘vrienden voor altijd’ maakte. Ik dacht tot ik het einde der tijden iedereens telefoonnummer zou onthouden en dat ik voorgoed een huilebalk zou blijven. Ik dacht dat ik niet kon tekenen en dat ik totaal ongeschikt was voor het freelancebestaan. Ik dacht dat ik nooit zou stoppen met roken en dat ik steeds maar meer zou gaan verdienen. Ik dacht dat ik mijn leven zou beteren en dat niets voor de eeuwigheid was. Ik dacht dat ik ooit een mevrouw zou worden en dat ik zou overschakelen op rode wijn. Ik dacht dat ik nog steeds wekelijks Risk zou spelen en dat ik nooit een auto zou kopen. Ik dacht dat ik zou bezwijken onder het gewicht van een eigen bedrijf en dat ik nooit Vlaamse zinsconstructies zou gebruiken. Ik dacht dat ik zou blijven zingen en dat ik eerder nieuwe vrienden zou hebben gemaakt. Ik dacht dat ik nooit zo gelukkig zou kunnen zijn als ik nu ben.
Wat ik nu denk, weet ik niet.
Tricky uitgangspunt. Maak er iets moois van. Of beter gezegd: Hou het zo mooi.
(En gefeliciteerd met je geslaagde nieuwe layout.)
Maar als ge toch nog eens ooit zin hebt in een potje Risk en er zijn geen kandidaat-medespelers, mag ik dan meedoen? Mijn huisgenoot haat dit spelletje namelijk.
Toppie, zo’n poezenjasje overigens!
@ Marina: Ja, vind je het tricky? Ik vind het wel realistisch en dus eigenlijk niet zo erg tricky.
@ Lilimoen: Jawel! Laten we een keer Risken!