Kijktip: Classic Albums

Één van de mooiste programma’s van de afgelopen weken is Classic Albums op Canvas, voor zover ik weet een BBC-productie (ik heb een vrije ochtend dus ik doe even geen research).
En hoewel u al drie fantastische uitzendingen heeft gemist, raad ik u aan de komende weken elke donderdagavond om half twaalf op Canvas af te stemmen (België 2 voor de ouderwetse zielen onder ons).

Het idee van het programma is heel simpel: je neemt een lp die men nu een klassieker noemt, je zet de toenmalige producers achter de knoppen van de oorspronkelijke opnamesporen en je laat ze alle nummers van top tot teen uitkleden. Gedurende het uitkleden van de nummers (“Luister, die toetsen zijn van Brian Jones, de Rolling Stone kwam even aanwippen tijdens de opnamen van Jimi Hendrix’s Electric Ladyland, maar zijn partij hebben we helemaal weggelaten.”) krijg je van allemaal insiders anekdotes over de opnameperiode, over het humeur van de muzikanten (“Jimi was not amused toen hij zag dat op de proefpersing de titel ‘Electric Landlady’ stond”) en over de tijdgeest waarin die plaat werd gemaakt (de Britse uitvoering van Electric Ladyland, die met de blote vrouwen op de hoes, was een marketingtruc waar Jimi zelf he-le-maal niet blij mee was).

Ik heb waanzinnig genoten van de uitzendingen over de plaat van The Doors en over de Jimi Hendrix-klassieker, maar dat kan ook iets te maken hebben met mijn eigen ontwikkeling van goede smaak. Toen ik twaalf was en nog vooral naar Madonna en Wham! luisterde, kreeg ik van de vriend van mijn zus twee cassettebandjes die me voor de rest van mijn leven op het juiste spoor zetten. Op elk bandje stonden twee platen: The Doors van The Doors, Electric Ladyland van Jimi Hendrix, een verzamelelpee van Billie Holiday en een Best of van Bill Withers.

De platen die bij Canvas nog aan bod komen zijn John Lennon (Plastic Ono Band), The Who (Who’s Next), Lou Reed (Transformer), Pink Floyd (The Dark Side of the Moon), Bob Marley (Catch a Fire), Frank Zappa (Apostrophe & Over-nite sensation), Fleetwood Mac (Rumours), The Sex Pistols (Never Mind the Bollocks), Paul Simon (Graceland), Iron Maiden (The Number of the Beast), U2 (The Joshua Tree) en Nirvana (Nevermind).

Die stonden lang niet allemaal op mijn eerste cassettebandjes, maar vóór mijn achttiende had ik de meeste wel ‘overgenomen’, zoals een lp op een bandje zetten toen heette.

Let op: donderdag 5 maart is er geen uitzending van Classic Albums, maar vanaf 12 maart kunt u de donderdag wekelijks wonderschoon afsluiten.

« Ik doe niet aan carnaval

Ik wou dat het vandaag regende »