Jaarallegaar (3)

Klik op de foto’s voor een groter exemplaar.




Je zou 2008 kunnen vergelijken met een lucht vol schapenwolkjes: het leven was een aaneenschakeling van rustig voortsukkelende omstandigheden. Ik aardde nog meer, ik werkte nog meer, ik ontspande nog meer. En hoewel zich om mij heen donderwolken verzamelden, sukkelde de boel bij mij rustig voort. In de tuin, kijkend naar de wollige donsjes vroeg ik me af waarom je het strakblauw zou willen.




De website drie keer krabben (3xk) is bijna klaar. Gelukkig maar, want ondanks kaduke fototoestellen zwelt de verzameling malle poezenfoto’s aan. Deze wilde ik u niet onthouden. Sjeik deed in 2008 aan levitatie.




Zomer 2008, locatie: op de berg in de tuin, temperatuur: 19 graden, tijdstip: nulnuluurnogiets, aanwezig: twee weederhelften (= samen 1), besluitenlijstje: we’ll meet again, same time same place.




In de zomer van 2008 liep ik elke week twee keer de tuin in om bloemen te knippen voor op de keukentafel. Op mijn netvlies zag ik dan een Bona-reclame en in mijn hoofd hoorde ik Crosby, Stills, Nash & Young Our House zingen. De witte bloemetjes ontstaan als je radijsjes laat groeien tot ze je middel bereiken.




Meestal werk ik thuis, maar er zijn periodes dat ik dagen bij een opdrachtgever op de redactie of in een lokaal moet vertoeven. Ik prijs me gelukkig met mijn opdrachtgevers en hun stulpjes. Bij Wisper in Gent is de tuin zomers weelderig. Ik herinner me van 2008 het geschuif met stoelen om met tien man binnen de schaduw te blijven.




Vrije tijd moet je plannen. In 2007 had ik meer vrije tijd dan ik gepland had, de business moest nog even op stoom komen. In 2008 had ik minder vrije tijd dan ik gepland had, elke opdrachtgever is er één, dus nee zeggen was nog geen optie. 2009 moet het jaar worden waarin ik controle krijg over mijn vrije tijd. Het jaar waarin ik opschrijf in mijn agenda dat ik met Mike in het gras ga liggen en dat ik dat dan ook doe. Zonder stress, schuldgevoel en achterstallig werk.




Leuven is de thuisbasis van Stella Artois (zulke dingen moet ik voor de Nederlanders opschrijven). Toen ik dit najaar na een lange dag werken in Antwerpen van het station in Leuven naar mijn fiets liep, zag ik dit bordje. Ik kreeg de onbedwingbare neiging het te fotograferen. Ik wilde vastleggen dat het klopte, dat ik thuis was. Dat Leuven thuis is.

2 januari 2009 | 6 reacties

«

»

Geef een antwoord

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

6 Reacties
  1. Zezunjezus (leuk aninfje?) 2 januari 2009

    Happy nieuw uitzicht!

  2. Meg 2 januari 2009

    Een inspirerend jaar gewenst.
    En, idd, Leuven = thuis!!!!

  3. Terrebel 2 januari 2009

    Thuis zijn kun je overal. Voor nu: welkom in 2009!

  4. Mooie collage, Vrouwe Zezunja,
    Een mix van ernst en luim.
    Onze Tijger laat uw Sjeik groeten. Geeft U hem wel voldoende te eten? Hij staat o.i. (ons inziens) een beetje mager. Mijn vrouw en echtgenote (waarmede ik dus in de echt verbonden ben) die over mijn schouder meeleest, staat erop dat ik U dit vraag.
    Ik persoonlijk ben daar wel gerust in. Ik ben ervan overtuigd dat U desnoods het eten uit de eigen mond zou sparen om uw huisdieren te voeden.
    Uiteraard groet ik U ook.
    De Drs.

  5. juna 4 januari 2009

    Wat fijn dat je thuis bent gekomen in Leuven. Congrats. En een fijn 2009 gewenst, in balans tussen werk en vrije tijd. Zou ik ook graag willen.

  6. ysabje 4 januari 2009

    De zwevende poes is geniaal.

© 2020 Maartje Luif & KLEO, met dank aan Wannes Daemen • Leveringsvoorwaarden

Stuur een mailtje

Wil je meer informatie of heb je vragen? Mail mij!

Wordt verstuurd

Login met je gegevens

Je gegevens vergeten?