Vroeguh! Heel vroeguh, kon ik nog eens een tijdje doorwandelen bij de logronde ‘Zezunja’. Achteraf had ze het eigenlijk gewoon druk. De logproductie had niets te maken met inspiratieloos zijn, tenminste, daar is vandaag de dag niets van te merken. Ik lees me een ongeluk! En ja, ik weet het, het moet/hoeft niet! Doe het toch en ben weer bij! (voor nu)
@ Kameleon: Ik moet eerlijk bekennen dat ik met een beetje goede wil altijd best wat regen op ons ongewassen raam kan projecteren. Gewoon niet lappen.
@ Jeroen: Zaterdag was ik stinkjaloers.
@ Juksti: Ja, dit stukje had ook kunnen heten: Ik wou dat ik vandaag sliep. Dan was de tekst eronder nog evenzeer van toepassing.
@ hr ti: Grappig, ik denk dat u iets anders begrijpt dan ik bedoel. Ik bedoel: dan hoef ik van de dag niet per se iets te maken.
Het woord vergrijpen heeft in mijn hoofd een heel criminele bijklank. Gelukkig ken ik u virtueel een beetje.
@ Soes: Het allerergste is: ik doe dat ook wel eens. Constant refreshen en dan via mijn zijdelings mijn archief herlezen (want sommige zijdelingsen linken naar een oud stukje, jawel!). Ik beschouw het gewoon als een compliment en ik hoop dat je er geen muisarm aan over hebt gehouden.
@ Kaatje: Maar nóg vroeguhuh schreef ik acht stukjes per dag. Wees blij dat je toen niet hoefde ‘in te halen’. Het spijt me dat dit weblog niet meer halfdood is. ;)
Okee, ik heb mijzelf verplicht tot het herbeleven van de hel van een paar dagen geleden, dus hier zit ik: kopje koffie, sigaretje, alle hersencellen waarop staat ‘verdrongen trauma’s’ in het gelid en mijn vingertoppen stilletjes rus...
Veel spreekwoordelijke kaplaarzen op de vloer, alle kastdeuren open, glazen en bordjes her en der verspreid. Niet echt het soort orde en netheid dat een eigenaar uit 1910 van zijn huurder verwacht, gokte ik.
Zezunja meets lokettiste op het station in Leuven. Zezunja: ‘Hoe kom ik op dit moment het snelst van Leuven naar Amsterdam?’ Lokettiste: ‘Als u dat een paar minuten eerder had gevraagd, had ik u een goede route kunnen geven. Nu zult...
zou iemand een paar druppels op de buitenkant van de ramen kunnen tekenen? ook voor toekomstig voorkomende gevallen?
Hier regent het. En ik maak er helemaal niks van. Heerlijk.
Ik heb de hele dag geslapen, van mij had het mogen regenen.
Nu, ik moet toegeven, als het regent, vergrijp ik mij ook niet altijd meteen aan het klavier.
De Drs.
Ik zit van doffe verveling (terwijl ik zoveel te doen heb) -tig keer op je kop te klikken.
Ja. Dan krijg je steeds een nieuwe zijdelings.
Vroeguh! Heel vroeguh, kon ik nog eens een tijdje doorwandelen bij de logronde ‘Zezunja’. Achteraf had ze het eigenlijk gewoon druk. De logproductie had niets te maken met inspiratieloos zijn, tenminste, daar is vandaag de dag niets van te merken. Ik lees me een ongeluk! En ja, ik weet het, het moet/hoeft niet! Doe het toch en ben weer bij! (voor nu)
@ Kameleon: Ik moet eerlijk bekennen dat ik met een beetje goede wil altijd best wat regen op ons ongewassen raam kan projecteren. Gewoon niet lappen.
@ Jeroen: Zaterdag was ik stinkjaloers.
@ Juksti: Ja, dit stukje had ook kunnen heten: Ik wou dat ik vandaag sliep. Dan was de tekst eronder nog evenzeer van toepassing.
@ hr ti: Grappig, ik denk dat u iets anders begrijpt dan ik bedoel. Ik bedoel: dan hoef ik van de dag niet per se iets te maken.
Het woord vergrijpen heeft in mijn hoofd een heel criminele bijklank. Gelukkig ken ik u virtueel een beetje.
@ Soes: Het allerergste is: ik doe dat ook wel eens. Constant refreshen en dan via mijn zijdelings mijn archief herlezen (want sommige zijdelingsen linken naar een oud stukje, jawel!). Ik beschouw het gewoon als een compliment en ik hoop dat je er geen muisarm aan over hebt gehouden.
@ Kaatje: Maar nóg vroeguhuh schreef ik acht stukjes per dag. Wees blij dat je toen niet hoefde ‘in te halen’. Het spijt me dat dit weblog niet meer halfdood is. ;)
Ruilen? #ofzo