Hoe ik mensen liet schrikken in de trein
Sarah schreef dat ze wist hoe een vrouw in burka zich voelt en toen moest ik denken aan mijn Weederhelft die vorige week tegen mij zei dat er twee mannen langdurig bleven stilstaan om zich ervan te vergewissen dat ze echt zagen wat ze zagen. Ik weet niet wat ze zagen, want ik was de menselijke vorm in dit hoopje textiel. Ook zag ik niet dat er een foto werd genomen. Ik was in winterslaap in een winterburka. Met dank aan de NMBS.
9 januari 2009 | 5 reacties
u ziet er uitermate buitengewoon uit!
Als ik je was tegengekomen, had ik direct gedacht dat je iets heel ernstigs mankeerde. Iets van geen hoofd meer hebben ofzo. Die burka was nooit in me opgekomen.
Je kan zo meespelen in een griezelfilm. Trouwens, dit lijkt me dé perfecte oplossing voor dit probleem.
Ik dacht laatst nog: volgens mij is zo’n burka in de winter best aangenaam warm.
My god … ge zoudt van minder schrikken …