En ineens was alles onbelangrijk
En als je dan weer buiten staat, met een a4’tje dat met Wordpad een beetje beschreven is in een standaard lettertype, en waaronder drie handtekeningetjes het grote werk moeten doen, dan vraag je je wel af waarom dat 9 weken, 4 huilbuien, 1 tocht naar Amsterdam, 4 fietstochten van mijn vader, ongeveer 70 euro en tig domme opmerkingen van ambtenaren heeft moeten kosten.
Maar als je dan een paar uur later een hummeltje van nog geen 17 uur oud in je armen mag houden, een hummeltje dat de zo hard bevochten meewerkende echtgenoot in de toekomst peter zal noemen, dan is alles ineens bijzaak.
2 april 2009 | 17 reacties
Eindelijk dan! Veel geluk gewenst!
Hoera! en Hoera!
Gefeliciteerd!
Ik vind het een jullie-met-z’n-twee-privéfeestje waard. Gefeliciteerd!
(en 1 april is ook een mooie datum)
Van harte proficiat!
Eindelijk zeg! Proficiat!
Dikke proficiat!!
Merci, the happy couple maakt een ferme buiging voor iedereen die hier of elders supporterde…
Geniet ervan met volle teugen!
oooh eindelijk, van harte gefeliciteerd!!
en de drie keer is scheepsrecht denkende ambtenaren wens ik dat ze drie keer de gezamelde werken van kafka moeten lezen.
@maartje maanzand,
het was gewoon een luftest… ;)
(of blijft u gewoon uw meisjesnaam zezunja gebruiken)
Proficiat! Wat goed, wat mooi… en eindelijk, natuurlijk.
Feestje!
Koffie en taart!
Bieieieieier!
Gefeliciteerd!
Hey, gefeliciteerd hoor … en jaja, hummeltjes doen dat met ’n mens!
Zo zalig, toch?! :)
Proficiaaaaaaaaat!!!
huh? hummeltje? ergens heb ik wat gemist geloof ik…
Dank jullie wel!
@ pr’muts: Nee hoor. “een hummeltje dat de zo hard bevochten meewerkende echtgenoot in de toekomst peter zal noemen”. Mijn geliefde wordt door het hummeltje peter genoemd omdat hij peetvader is van het kindje van zijn zus. Niks schokkends. ;)