Ieks, nee, dat zou enorm gaan stinken. Daar staat in de zomer volop zon. Wij gooien daar eigenlijk alleen tuinafval, dus hout, gras en onkruidresten. Voor groente en zo hebben we zakjes. Die krant doen we er altijd pas achteraf onder. Erin is inderdaad een beter idee.
Da’s in de categorie: ‘Weet je wat leuk is? Dat ik de gft-zak wederom niet heb laten vallen toen ik de trap afliep.’
Want daar ben ik dan altijd erg opgelucht over, als ik met die zak heelhuids beneden aankom. Soms neem ik maar de emmer en al mee naar beneden, want het moet ook weer niet te spannend worden…
Maar al met al kunt u zich dus helemaal het leplazarus stemmen om mij ergens in avondkleding te laten opdraven voor een beeldje voor op de schoorsteen.
Eerste poging met het elektronische pennetje. Poging twee. Poging drie. De tablet mag blijven. Ik moet alleen even leren handen tekenen. (Ik moet eigenlijk alles nog leren tekenen, maar een kniesoor die daar op let.)
Nee, ik ben niet graag nostalgisch. Mijn liefde voor zwelgen in wat was, verloor ik vanaf het moment dat de omwentelingen in mijn leven te groot waren om te verhapstukken. Als kleuter was dat anders, toen deed ik niets liever dan in oude fotoalbums k...
Lees eerst deel 1, 2, 3, 4, 5 en 6. Ik ben een controlfreak van de school van de harde leermeesters. Doe mijn pleister er maar – reng – af, want ik gedij erg slecht bij valse hoop. En dat was precies waar ik al meer dan een uur zweef...
Dit is het vervolg op Hoe de eenzaamheid begon. Toen Wannes mij in 2005 op basis van een paar mails uitnodigde om naar Leuven te komen, schreef hij: ‘Kom asjeblief, dan doen we enkel leuke dingen.’ Zelfs de eenzaamheid zette geen streep d...
Jullie hebben toch een composthoop in de tuin? Of ligt die vol met gft-zakjes? :-)
En weet je wat helpt: onderin de zak een pagina krantenpapier leggen, zo hebben wij zelden nog lekkende zakken en bijhorende stinkende trappenlopers.
Ieks, nee, dat zou enorm gaan stinken. Daar staat in de zomer volop zon. Wij gooien daar eigenlijk alleen tuinafval, dus hout, gras en onkruidresten. Voor groente en zo hebben we zakjes. Die krant doen we er altijd pas achteraf onder. Erin is inderdaad een beter idee.
Haha, wij zijn hier soms ook euforisch over kleine dingen (zonsondergangen, het licht dat meteen op groen springt, afvoer die weer doorloopt).
Da’s in de categorie: ‘Weet je wat leuk is? Dat ik de gft-zak wederom niet heb laten vallen toen ik de trap afliep.’
Want daar ben ik dan altijd erg opgelucht over, als ik met die zak heelhuids beneden aankom. Soms neem ik maar de emmer en al mee naar beneden, want het moet ook weer niet te spannend worden…
’t Voordeel van niet veel meemaken is dat je om kleine dingetjes al blij kan zijn blijkbaar. Zelfs om een gft-zak begot.
Lekker hoogtepuntje!
Uit de categorie kicks voor niks :-)
ik ben voor een gft-zak toto
wanneer kunnen we beginnen met inzetten? ;)
Het zijn de kleine dingen die het doen! :-)