Wij maken nooit wat mee
Zezunja: ‘Weet je wat leuk was?’
Yuri: ‘Nee.’
Zezunja: ‘Dat de gft-zak niet lekte.’
4 april 2008 | 9 reacties
Verwante berichten
-
Hoe ziet uw ik eruit?
Waarschuwing: het abstractiegehalte van dit stukje zal de pan uit swingen, maar dat moet u mij maar vergeven. Wij – u en ik – hebben het al vaker gehad over synesthesie en over de meest voorkomende kenmerken ervan (1, 2, 3, 4) en ik heb ...
-
The Best & the rest of Little White T-shirt: Wipe me off
Het is het enige nummer dat mijns inziens geen tweede stem nodig had. Als ik niks wil wegsmeren met een tweede stem, dan is dat een goed teken.
-
Zaterdag 11 januari 2014
Deze week plaats ik in navolging van Martine elke dag een fotoverslag. Dit deed ik eergisteren. Hieronder zie je wat ik gisteren deed. Meteen twee biefstukken uit de vriezer gehaald. Ik maakte cappuccino’s voor Wannes en mij. Ik at een gerooste...
-
-
Gesuis
Wij horen hier veel suizen. Verschillende wegen, de bomen die ruisen, de treinen in de verte, machines in huizen. Maar het mooiste suizen de vijvervogels. Niet de duiven, die flappen van flap-flap-flap, en ze zweven even, en ook niet de kleine vogelt...
-
De middelvinger tegen de heel erge shit
Meermaals dacht ik de afgelopen maanden: wat nou als dit zo blijft? Met die ogen. Wat als ik nooit meer uit het duister raak? Wat als ik alleen nog in donkere kamers naar stemmen kan luisteren? Wat als ik voor altijd de hand van Wannes moet vasthoude...
-
De Brakke Hond: Alleen
Wat? Alleen, een melancholische monoloog. Wie? Wannes Daemen (of Yuri Maanzand, zo u wilt). Waar? In nr. 87 (2005) van literair tijdschrift De Brakke Hond. En in 2004 als onderdeel van de voorstelling Met Twee Alleen door Theater Deterugkeer uit Leuv...
-
Hoe onze vakantie onbestaande werd (9)
Lees eerst deel 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 en 8. Na ongeveer veertig minuten rijden kwamen we in een stadje. De politie stopte voor een nogal modern gebouw. Mossos d’Esquadra stond er op alle auto’s voor de deur. We kregen een parkeerpl...
volg mij
Jullie hebben toch een composthoop in de tuin? Of ligt die vol met gft-zakjes? :-)
En weet je wat helpt: onderin de zak een pagina krantenpapier leggen, zo hebben wij zelden nog lekkende zakken en bijhorende stinkende trappenlopers.
Ieks, nee, dat zou enorm gaan stinken. Daar staat in de zomer volop zon. Wij gooien daar eigenlijk alleen tuinafval, dus hout, gras en onkruidresten. Voor groente en zo hebben we zakjes. Die krant doen we er altijd pas achteraf onder. Erin is inderdaad een beter idee.
Haha, wij zijn hier soms ook euforisch over kleine dingen (zonsondergangen, het licht dat meteen op groen springt, afvoer die weer doorloopt).
Da’s in de categorie: ‘Weet je wat leuk is? Dat ik de gft-zak wederom niet heb laten vallen toen ik de trap afliep.’
Want daar ben ik dan altijd erg opgelucht over, als ik met die zak heelhuids beneden aankom. Soms neem ik maar de emmer en al mee naar beneden, want het moet ook weer niet te spannend worden…
’t Voordeel van niet veel meemaken is dat je om kleine dingetjes al blij kan zijn blijkbaar. Zelfs om een gft-zak begot.
Lekker hoogtepuntje!
Uit de categorie kicks voor niks :-)
ik ben voor een gft-zak toto
wanneer kunnen we beginnen met inzetten? ;)
Het zijn de kleine dingen die het doen! :-)