We schreven tot het op was…

Meisjes op tinternet. Een bonte verzameling. Vrouwen soms. Een passie. Een paar geheimen. Duizend mailtjes en één stukje per week. We schreven van elkaar af, tegen elkaar op, langs elkaar heen en met elkaar mee. Het liep langzaam en snel. Moeizaam, maar goed en wel. En we schreven. En we schreeuwden. En we leefden. En we deelden. Tot het op was.

Ik heb genoten van mijn deelname aan het Niet Lief Collectief. Lieve Esther, Kaat, Luna, Octavie en Polle: dank je wel.

Voor iedereen die mijn stukjes voor het Niet Lief Collectief wil nalezen: ik heb een aparte categorie gemaakt waarin ik de Niet Lief-stukjes heb herplaatst. Zie alle stukjes hieronder en De Niet Lief Collectie in de zijbalk.

In order of appearance:
Zezunja als Zomergast
Zezunja’s Zeven Zonden
Mijn Schrijfstijl
Het jongetje, de logikwis en de gemorste melk
O-kut-o-kut-o-kut-o-shit-o-shit-o-shit
De Ondraaglijke Lichtheid Van Vandaag
De Grote Overschreeuw
Waar is de strijkplank als je ‘m nodig hebt?
Beroemdheid, gemeten met een stopwatch
Niet Mike, niet Choco, maar Sjeik El Moko
180°
Huishoudweek – De Grote Drie
Huishoudweek – Hoe onze tweede Senseo niet kan voorkomen dat ik op mijn moeder ga lijken
Huishoudweek – Zezunja Proudly Presents: gembersiroop
Huishoudweek – Mijn post- post- post- post- post-puberteit
Huishoudweek – Kolentijdfotostrip
Huishoudweek – Gevraagd: het handboek ‘Een werkster voor Dummies’
Ich bin ein Pijper (und blasiert und ein Namedropper)
Van babyvet tot Japans vouwen
Zezunja’s Soundtrack
Achtergelaten op straat
Note to self: wijsheid komt met de jaren
Ik ben…
Jullie zijn met te veel en jullie zijn te dom
De meet ’n greet met Maarten en Micha
Een dag vol discipline
Een koeienvlaai is ook een spiegel