Wat u nog van mij wilde weten
Ik vroeg u of u nog iets te vragen en had en dat had u.
Ex-buurvrouw vroeg:
Wanneer doen we nog eens iets leuks en ontspannends? Binnenkort heb ik weer aaaaalle tijd waarschijnlijk.
Lieve Ex-buurvrouw. Ik stel voor dat we in januari iets heel leuks en ontspannends gaan doen. Iets als locatiefestivals en culturele magazines bedenken onder het genot van een kopje koffie en een éclairke.
Dhr. ’ti vroeg:
Wanneer zijn jullie van plan voor nakomelingen te zorgen?
Mijnheer ’ti, als ons leven eindelijk in rustiger vaarwater terechtkomt op het gebied van werk, huis en financiën, gaan wij vast op een drafje voor nakomelingen zorgen. Mijn emigratie hier naartoe en überhaupt het feit dat wij elkaar pas vier jaar kennen, noopt ons ertoe nog even pas op de plaats te maken. De meeste stukjes van ons leven liggen inmiddels wel weer op de juiste plek, maar er zijn nog wel wat ongewisse factoren in ons bestaan. We wachten nog heel even met de volgende aardverschuiving.
Lies vroeg:
Hoe heb je dat gedaan, dat met die nachtkastjes en oude covers? Met foto, alsjeblieft :-)
Beste Lies,
Ze zijn net helemaal klaar. Hoe ik het heb gedaan? Eerst alle covers die ik gebruikte ingescand, zodat er geen wonderen uit 1948 verloren zouden gaan. Daarna de plaatjes gesorteerd en een beetje gepland wat ik waar zou doen. Vervolgens met prittstiften en scharen in de weer en hopla, klaar is kees. Hieronder een belabberd fotootje van een van de twee kastjes – mijn fototoestel is stuk.
Frommel zei:
Ik wacht nog op de Leuven-tips…
Beste Frommel, mijn excuses, het is soms nogal een zooitje op de postafdeling.
Ik verwijs je in elk geval door naar de tips die ik hier al eens gaf. Kun je verder nog iets specifieker zijn? Leuven is namelijk vooral een leuke struin- eet en drinkstad, maar als je iets rechtstreeksere vragen stelt, kan ik misschien waarschuwen dat dat hier niet te vinden is. ;)
Roos vroeg:
Ja, ik mis Niet Lief ook! Valt er niet opnieuw zoiets op te zetten???
Dat is misschien best een optie, maar ik ben nog even totaal niet in de gelegenheid daar zelf de eerste stap in te zetten, dus ik zeg hold that thought.
Sillyfish vroeg:
Boekentips!
Waarde Sillyfish, ik ben een waardeloze lezer dezer dagen. In vakanties lees ik met gemak vijftien boeken in drie weken, maar aangezien ik al vijf jaar nauwelijks op vakantie ga, kom ik misschien net aan vijf boeken per jaar. Het afgelopen jaar las ik het laatste deel van Harry Potter en ik was verdrietig dat het gedaan was. Ik las Het zijn net mensen van Joris Luyendijk en ik vond het een fijn boek, terecht een bestseller. Ik las de Schrijfwijzer van Renkema, maar die las ik sinds 1994 al meerdere keren. Niet echt een leesboek, maar noodzakelijk voor eindredacteuren en zulks. Ik werd voorgelezen uit Hugo Matthijssens De avonturen van Ivanhoe, maar daar heb ik de helft van gemist omdat ik vaak in slaap val als ik word voorgelezen. En op de plee las ik het Weedgenietboek, van de Vlaming Karel Michiels over, jawel, wiet.
Juksti vroeg:
Geheimpjes. Waar of verzonnen, dat maakt me niet uit.
Men heeft mij al vaker om geheimpjes gevraagd op mijn weblog, maar ik ben voor speldiscipline en dat betekent dat geheimpjes geheim dienen te blijven, anders zijn het geen geheimpjes meer.
Ik kan wel even dat stokje lenen dat over het internet wordt gekeild, waarin men vraagt om zes dingen die (bijna?) niemand van je weet. En daarbij zoek ik dan even de onschuldige zaken uit, want anders komen we toch weer bij die geheimpjes.
1. Ik loog vroeger dat mijn opa Indonesisch was.
2. Ik gooi soms bijna een heel biologisch groentepakket weg, wegens zó lang laten liggen dat het zelf de weg naar het afvalstation vindt.
3. Ik stond vroeger voor de deur van mijn vriendjes met een zaklantaarn naar binnen te schijnen.
4. Ik vind maar weinig ontmoetingen echt leuk.
5. Ik wil graag dat andere vrouwen jaloers op mij zijn – liefst vanwege mijn vriendje.
6. Ik kraste in mijn dagboek en veranderde namen, data en classificaties van mensen (van ‘leuk’ naar ‘stom’ etc.) in de hoop dat ik zo mijn geschiedenis voorgoed kon veranderen.
I’d love to! I’m dying for a koffie en eclairke, en dat in alle vrijheid.
Het komt dichterbij, yes!!!
Ik vind het prachtig geworden en dit logje is wederom Zezunja-weldig!
Hulde! Een groentepakket hebben dat niet alleen biologisch is, maar zelfs héél biologisch, en dat dan wegens de non-consumabele staat ook nog bijna, maar kennelijk uiteindelijk toch maar niet weggooien. Dat is nog eens zorg voor het miljeu.
Haha, weet niet of ik nou een veeg uit de pan krijg, of niet… Joost?
En verder: heel erg bedankt. Mijn oren glimmen!
O nee hoor, ik kon het gewoon niet laten om mijn kromme misinterpretatie van je zinnetje wereldkundig te maken. Vroeger had ik dat dagelijks, reageerdrang, oudere jaargangen van bepaalde blogs (zie link) wemelen nog van mijn melige, slimme, hemeltergende en tenenkrommende on- en off-topic comments. ’t Slijt.
Zo, dat was er weer één.
Ik geloof dat deze ontboezemingen nog leuker zijn dan echte geheimpjes. Echte geheimen zijn vaak niet erg grappig… nou, soms dan. Maar zelden zo leuk als het proberen te veranderen van je eigen geschiedenis. Bedankt! :)
@ Joost Brummelkamp: Ik weet er alles van, als reageur ben ik stilgevallen inmiddels. Als weblogger nog nét niet.
Mijn zinnetje was trouwens ook wel van het ontsporende soort, ik beken.
Juksti: Fijn dat je kunt waarderen dat er steekjes los zijn. ;)