Die Japanners staan dan eindeloos met hun neus tegen het raam van ons kantoor geplakt om een glimp op te vangen van het heupgewieg van mevrouw C of de zinderende blik van meneer M
I. Ik knijp nog even extra hard in de envelop voor ik hem in de gleuf duw. Mijn contract, met mijn handtekening. Voor onbepaalde tijd columns schrijven voor een bijlage met een duizelingwekkende oplage. Als een paar dagen later de mail met een scan v...
Ingrid Verhelst is mijn eerste Belgische opdrachtgever, mijn collega en de meest bevlogen schrijfdocent die ik ken. Ze schrijft onder meer romans, kinderboeken en is een verhalenverteller pur sang. Ze is geen directe concurrent van mij, omdat ze een ...
Wat? Intieme vertelling over een ontspoord avontuur in een door kaboutertjes bestierde feestzaal. Wie? Yuri Maanzand, samen met de kaboute – euh – zijn vriendjes. Waar? Op een podium naar keuze. Dat kan ook uw woonkamer zijn. Wanneer? Wan...
Leuvenaars (en omgevingenaars) opgelet! Mijn plan was om een ode aan de zelfoogst te schrijven, maar ik vind het eigenlijk veel plezieriger om me nog even over te geven aan mijn totale gebrek aan inspiratie. Gewoon lekker niet schrijven. Maar …...
Yuri informeerde intussen naar de werkzaamheden op het gelijkvloers, maar mijn oog viel op het ding dat zojuist zo mooi accumulatievuur werd genoemd. Een grote, witte, langgerekte doos, met een knop die je op 1, 2 of 3 kunt zetten.
Met patattekes? :-)
Vooral met een spraakgebrek… ;)