Tante Annie duwt mij aan
Goddank, ik kreeg een stokje. Na een etherstilte van bijna twee weken moest ik echt even aangeduwd worden. En als door god gegeven: daar was reddende engel Tante Annie. Ik zeg: een standbeeld.
Tante Annie had een nogal vaag stokje in de aanbieding: namelijk ‘plaats een jeugdfoto van jezelf’. Pardon? En dan? Wat dan met die foto? Nou, niets dus.
Welaan, hier is-ie. Een van de weinige foto’s zonder mijn metgezel: de snottebel. En een van de weinige foto’s waarop ik niet lief en plofferig sta, maar dwars en plofferig. Uitzonderingen die de regel bevestigen, daar doe ik het voor.
Qua doorgooien: ik heb apporteervrees (bang dat men het stokje braaf komt terugbrengen). Maar ik wil wel wat suggesties doen. Zou Lilith ons willen verblijden met zo’n blik in denoudedoosch? Of Esther? Of Polle misschien? Pfoei, van namen noemen krijg ik al rode vlekken in mijn nek.
Hoe dan ook, ik ben weer aangeduwd.
HOE SGATTUG!! Ik had helemaal niet zo’n attitude als jij, zeg.
Ik vang het stokje met veel plezier en check dra in mijn oude doos. :)
Waar is dit als ik vragen mag? Als dit jouw thuis was dan ben je wel in een buitengewoon ideale omgeving opgegroeid. Maar die broek ziet er nog wel erg schoon uit. Net nieuw lijkt hij wel, op de groei gekocht?
Fijne foto!
Alvast for the record: ik weet dat het gemakkelijk scoren is met jeugdfoto’s.
@ Lilith: Ah, je komt ‘m niet terugbrengen. Therapeutisch gezien werkt dat als een tierelier.
Ik had ook niet zo attitude hoor. Dwars was uniek. Ik was heel zijig. Vandaar die uitzondering die de regel bevestigt. Doorgaans was ik heel meegaand, of hooguit wat dromerig.
@ Aargh: Was het maar waar. Ik ben een stadse en speelde tussen auto’s en hondendrollen. Dit is ergens in Friesland, geloof ik.
En die broek, ik heb geen flauw idee. Ik weet wel dat ik op tig foto’s sta met dat shirtje. Dat was een favoriet, van mij of van mijn moeder. Wie zal het zeggen.
Aha, de kleding en het haar zijn alvast weer helemaal 2008. Volledig retro!
Wat tof en schattig! Dat shirtje zou je -mocht het nu enkele maten groter nog in je kast liggen- nog dragen, niet waar?
En zie ik dat nu verkeerd? Droeg je een ringetje rond je vinger?
Wat een leuk stokje – zo krijgen we weer een andere kant van de bloggers te zien… Ik vraag me af naar wie je zo vuil kijkt ;)
Hij is lief :-)
Hoezo hij is lief? Zezunja is zij. Foto is zij. Broek is zij…
@ Lilimoen & Oker: Jullie zeggen eigenlijk hetzelfde, want ja, ik zou het zo weer aantrekken.
@ Lilimoen: Ik kan het ook niet zo goed zien, maar het kan goed, want volgens mij had ik destijds een ringetje met een lieveheersbeestje erop.
@ biezonder: Ik ook.
@ Koen: Da’s Nederlands. Wij zeggen in het algemeen snel ‘hij’, ongeacht het geslacht van het woord. Dat komt omdat wij geen ‘ne’ of ‘een’ hebben om het geslacht te onderscheiden, zoals jullie. En we kunnen ook geen Frans, dus we weten nooit of een woord mannelijk of vrouwelijk is. Er is geen hoorbaar onderscheid tussen mannelijk en vrouwelijk bij ons (allebei de-woorden). Foto wordt dus al gauw ‘hij’. Niet zo streng zijn hoor!
Ik vang ‘m en met die vangst duw jij mij weer aan. Goede reden om mijn log van zwart te halen.
Leuk, ik ga zoeken! Nu eerst de jeugd hier op zolder even een glas yokidrink brengen ;)
hee jouw klok hier staat niet goed trouwens, een uur later dan het is.. maar goed die klok wordt toch straks verzet, kun je ‘m net zo goed zo laten staan :)
Oh en wat een schattig meiske ben je!!!! (pffff nu ben ik klaar hoor, met dat gespam in je reactiedinges)
Op jonge leeftijd toch al een zeer kritische blik.