Mijn hoofd verengelst
Het was mijn eigen zin.
Er stond ‘…om dit te beamen…’.
Pas na drie keer lezen begreep ik ‘m.
Be-amen
26 juni 2008 | 8 reacties
Gerelateerde Artikelen
-
Mijn zoektocht naar een plek om te blijven (5) Perceptie is een bitch
We waren de eersten. ‘Ik had wel iets meer kunnen vragen’, zei de eigenaar. ‘Mijn telefoon staat roodgloeiend.’ We glimlachten schaapachtig. 600 euro per maand. Dat was ook de reden dat wij hadden gereageerd. Ons oude huis was...
-
De wereld in het klein
Hij heeft de stunteligheid van een dertienjarige, zij al borstjes. En zwarte lippenstift. Om zijn pols een leren band met pinnen, op zijn bovenlip een bijna onzichtbaar donsje. ‘Ey’, ze legt zijn hand weer op zijn eigen knie. ‘We zi...
-
De Niet Lief Collectie: Niet Mike, niet Choco, maar Sjeik El Moko
Dag in dag uit gaf ik hem het gevoel dat het hele leven om mij draaide en dat er echt niets anders in de wereld was dan die grote poes die juffrouw Mier nadoet en eten geeft.
-
Scheetkussens in de wensput
Ik ben een slechte degroetendoener. Noem het blasé, onattent, slecht opgevoed, mag allemaal, feit blijft dat ik zelden de groeten doe. Ook ben ik een slechte verjaardagonthouder. Men heeft mij al talloze keren een verjaardagskalender cadeau gedaan i...
-
Morgen komt er een nieuwe collega
Die Japanners staan dan eindeloos met hun neus tegen het raam van ons kantoor geplakt om een glimp op te vangen van het heupgewieg van mevrouw C of de zinderende blik van meneer M
-
Waarom ik een week lang met m&m’s ontbeet
En als je grote pech had, kreeg je daar het bordje van een hongerige deelnemer voor terug. Een deelnemer die besloten had een paar punten op te eten.
-
Wat ik nooit zou vertellen (2): Niemand weet of ik het wel kan
Dit is het tweede hetebrijstukje (een stukje waar ik eigenlijk niet klaar voor ben) van de #blogrevival. Het eerste hetebrijstukje staat hier. ‘Je mag een boek uitzoeken’, zei mijn moeder aan de telefoon. ‘Weet je er een?’ ...
-
Straks ontploft alles
Ga mee in mijn overredingstactiek van snuiven, zeuren, nog eens snuiven en vervolgens de ’straks ontploft alles’-kaart spelen.
volg mij
‘k Zag het ook niet….
Ah, gelukkig, het was een hele heisa om dit stukje zó te schrijven dat mensen die wel gelijk be-amen lezen, het nog zouden begrijpen, maar het is het beste als lezers het uit zichzelf eerst eventjes verkeerd lezen… ;)
Dát woord ben ik al eens eerder tegengekomen. Pas na 6x lezen, zag ik het…
Mijn hersens kronkelden eveneens. Ik had onlangs ook enorme moeite met facetogig. Het duurde minstens een minuut voor ik besefte dat er niet “feejstoegiig” stond.
Ow, ik las meteen beamen op z’n Nederlands, dus ik begreep het niet meteen :)
Biemen, hihi
Niet alleen je hoofd is verengelst, heel onze taal eigenlijk en daardoor krijg je dus van die problemen.
Hih, ik las het ook meteen “juist”, als beamen en niet als “biemen”, waardoor het vele minuten duurde voor ik het begreep :o).
We hebben hier thuis wel al de omgekeerde situatie gehad, met hezelfde woord dan nog wel: we kregen een blaadje van een school waarin om een milde gift werd gevraagd, aangezien ze aan het sparen waren voor een beamer.
Waarop de mama me vroeg: hoe, wat is dat nu, een be-amer?
De verengelsing, het is duidelijk iets van deze generatie en niet van de vorige :o).
Ik las ook biemer…
Overigens, in Nederland is de verengelsing van de taal nog veel erger.