Hoe mijn lief geen middel schuwt om mij een seventiesinterieur aan te praten
‘Nou ja, en toen bleef die man daar maar staan…’
‘…’
‘ … wat ik heel brutaal vond, maar dat is natuurlijk heel normaal voor insluipers, dat ze brutaal zijn.’
‘…’
‘Anyway, ik werd wakker, dacht ik, en toen stond-ie daar nog stééds.’
‘…’
‘Dus ik stak mijn hand uit om hem te slaan…’
‘…’
‘…wat natuurlijk een heel suffe manier is om een insluiper weg te jagen. Ik bedoel: ik ben er niet eens bij gaan staan.’
‘…’
‘En toen hoorde ik heel hard ‘kadeng!’. Dat was mijn hand tegen het nachtkastje.’
‘…’
‘Waardoor ik besefte dat die man niet op die plek kon hebben gestaan. Want je hand tegen een insluiper doet ‘plof’ en geen ‘kadeng’.’
‘…’
‘Toen voelde ik me heel stom, omdat ik al die tijd al dacht dat ik wakker was. En dat er dus écht een insluiper was.’
‘…’
‘Maar hij stond bij een wit barretje, dat had me te denken moeten geven…’
‘Een wit barretje?! Dus je droomt van een wit barretje? Dus toch? Yes!!!’
In plaats van dat hij mij gelukzalig vastklemt, omdat ik zojuist aan een insluiper ben ontkomen, pint hij me vast op dat witte barretje. En mijn liefs ‘smaak’ in ogenschouw nemend, moet ik oppassen dat ik niet binnenkort word verrast met een zitkuil, grove muurstuc en, o hell, een wit barretje.
Is dat dan niet ook ’80? Heel wansmakelijk als je het mij vraagt.
Een barretje. Dat is jeugdsentiment. En lelijk. Ja, dat ook.
komaan! Smijt hij dan nooit met hippe termen als retro en vintage? Of spiegelt hij je dan geen VW busjes met mooie langharige mannen…nee dat natuurlijk niet. Maar grafische prints dan toch wel.
@ Irene: Pcies, en ook sixties. En überwansmakelijk ja. Ik voel me dus flink in de val gelokt.
@ Polle: Ja, jeugdsentiment, bij vriendjes en vriendinnetjes thuis. Ik keek mijn ogen uit. Ik kende ook iemand met een zitkuil en talloze mensen met heel grove muurstuc.
@ oker: Nope, hij dreigt alleen met niet te overziene lelijkheid en hij neemt niet eens de moeite daar een modieus woord voor te bedenken. Echt heel gevaarlijk allemaal.
Wij hebben geen zitkuil, maar wel van die grofkorrelige muren waar Yuri misschien een moord voor zou doen :) Brrr, als het goed is worden ze eind van het jaar weggestuct.
Yuri wil ’t liefst van die golven op de muur, die vier centimeter uitsteken…
Pas na de derde keer lezen, heb ik ‘em.
Ik dacht heel de tijd ‘wat is er nu zo jaren zeventig aan een baretje?’
Een baretje is ook best fout, trouwens.
zat me ook al suf te denken wat een barrétje in godsnaam kon zijn. denk dat ik het heb, een ‘bar in het wit’ juist?
granol! ;D
Ik ben in de war. Ik hou van 70’s interieur. Of eigenlijk attributen uit de 70’s (zoals ik zelf bijvoorbeeld. Ik hou erg van mezelf blijkbaar). Ik struin zelfs op koninginnedag wanhopig de markt af om mijn ‘heel erg oranje met nog ergerpaarse bloemenprint- keukenattributen collectie’ compleet te krijgen.
Maar dan heb ik misscjien goon geen smaak.
Iedereen die nog iets te zeggen heeft over dat barretje, nodig ik uit om over tien jaar in onze woonkamer iets te komen drinken en tijdens een proefondervindelijk debat aan dat barretje het onderspit te komen delven. Puh.
fijn Yuri, vertel alvast iets over de krukjes…
@ Peet: Granol ha! Ik heb er even op gegoogeld. Dat is heel erg ja. Net als dat grove pleisterwerk met rimpels en golven, waaraan je je huid bij het minste of geringste openhaalt.
@ Claver: Sommige stijlen uit de seventies zijn wel mooi, maar zo’n barretje vind ik heel porno en bistro. Evenals een zitkuil en grove muurstuc. Bistroporno is niet zo mijn ding.
@ Yuri: Right now ben ik een konijn in een stel koplampen.
Let op Yuri! Ik denk even mee: boven die bar hangen van die gevlochten mandjes, omgekeerd met een boerenzakdoek eromheen. En natuurlijk ligt de bar bezaaid met die zelfgemaakte asbakken van keramiek, waarin de oranje kleur de boventoon voert. Nog 60- of 70-er: er staan borrelglaasjes met sigaretten en jij draagt een schort met de opdruk: Ik ben bar man!
Tot over 10 jaar (of zoveel eerder als jij het pleit gewonnen hebt).