Het Handboek voor Het Bungalowpark
1. Lees eerst het Ikea-handboek. Daarin staat alles over doen alsof. Doen alsof is de belangrijkste kwaliteit van iemand die zich overvallen voelt door de situatie. Een bezoek aan een bungalowpark is één groot doen alsof.
2. Doe alsof je best weet wat er verwacht wordt van mensen in een bungalowpark en schrijf een stukje over gourmetten.
3. Boek een bungalow in de week voor kerst. Dat heet het naseizoen en dat is een seizoen buiten het hoogseizoen en dus goedkoper, rustiger en dragelijker.
4. Bedenk wel dat er tijdens het laagseizoen heel veel opgeknapt, aangeblazen en uitgegraven moet worden. Liefst met machines die door merg en been brommen. De werkzaamheden beginnen altijd om kwart over acht ’s ochtends.
5. Mocht je gehumeurd raken van het gebrom in je naslaap, bedenk dan dat de mensen met kerstmis zo’n honderd euro meer betalen voor hetzelfde bedje en dat het dus terecht is dat jij wakker gemaakt wordt en niet zij.
6. Denk niet dat alle restaurants, cafetaria’s, supermarkten en café’s die op de website staan ook daadwerkelijk open zijn. Mensen (krenten) die in het laagseizoen boeken, hoeven namelijk niet geïnformeerd te worden over wat wel en niet open is. Die laat je gewoon in de waan.
7. Mocht je bij de receptie gaan vragen waar je dan in hemelsnaam moet eten, wees dan niet verbaasd als ze bij de receptie ogen als schoteltjes opzetten en jou echt – heel – dom vinden dat je denkt dat een restaurant zomaar in de winter open is.
8. Ga uiteindelijk akkoord met het feit dat er een kakdorp om de hoek zit, waar je voldoende zooi voor in de magnetron kunt kopen.
9. Mocht je je hebben ingesteld op uit eten gaan en eindeloos televisie kijken, wees dan gewaarschuwd: de VRT, Canvas, MTV en de BBC zijn achter een decoder gestopt, dus je zult je moeten beperken tot drie publieke netten, Nederlandse pulp en Duitse Schlagers.
10. Als het mist, kan de schotel niet goed zien. Verwacht dus geen oplossing als je aan de receptie meldt dat je tv-rantsoen nog schameler is dan zij hadden voorzien. ‘Dat ligt aan de schotel.’
11. Wees niet verbaasd als ze beginnen te dreigen als ze ruiken dat je een jointje hebt gerookt (woei!). We mogen dan wel in Nederland zijn, maar jointjes roken, dat doe je maar ergens anders.
12. Probeer ondanks hun gedreig toch nog gewoon jointjes te roken én relaxt te blijven, want hee, het is wel vakantie…
13. Ga niet, never, nooit, niet in de hoogste, snelste, weet-ik-veel-wat-glijbaan van Europa. Je komt eruit met gescheurde zwemkleding, veertien schrammen op je rug en gebutste schouderbladen.
14. Er is dan misschien onderscheid gemaakt tussen donkere en lichte glijbanen, maar dat betekent in de winter verder niets: de glijbanen gaan langs buiten, het zwembad is om vier uur open en vanaf half vijf is het donker. Alle glijbanen zijn dus donker.
15. Als er staat dat er g-kracht bij komt kijken, wees dan voorbereid op misselijkheid. In een attractiepark betekent g-kracht misschien snelheid, in een hoge glijbaan betekent dat vooral: draaien.
16. Kortom: je springt in een zwart gat, je houdt je ogen zo dicht als je maar kunt wegens contactlenzen en spatwater, je voelt je lichaam uiteen scheuren, je draait in vier seconden achtenveertig keer om je as, je hoort watergeborrel en je vermoedt dat je beneden bent aangekomen. Je probeert uit te vinden wat onder en boven is, en dan komt het moeilijkste: je trekt een gezicht alsof het allemaal wel meeviel.
17. Wijt het feit dat er twintig toezichthouders in het zwembad zijn en maar twee gasten (jij en je lief) niet alleen aan het laagseizoen, maar ook aan de staat waarin een mensenlichaan verkeert na de hoogste, snelste, weet-ik-veel-wat-glijbaan van Europa.
18. Als je volgende dag per se tóch uit eten wilt, sla je twee vliegen in één klap. Je gebruikt je nutteloos geworden zwembadkaart daarvoor: vreten uit de kantine.
19. Maar weet wel: dat gaat zomaar niet. De kantine is in principe alleen in zwemkleding te bezoeken. Mijn inschatting dat ouders hun kinderen toch het liefst hun gang laten gaan in de meest pijnlijke glijbaan van Europa en dan zelf aangekleed een kopje koffie drinken en een krantje lezen in de kantine, klopt niet.
20. Trek je daar verder niets van aan en ga tóch totaal aangekleed tussen de enkele blote jongen en de paardenkop zitten om een patatje met en een broodje kroket te verorberen. Dat het een subtropisch zwembad is – waar het veel te warm is voor kleren -, en dat je met je maillot door de douches moest banjeren dien je zo snel mogelijk te vergeten.
21. Als je nachtmerries krijgt van het veel te kleine bedje in het veel te kleine kamertje, sleep dan je matras naar de woonkamer en stel vast dat je veel beter slaapt. Probeer het gevoel te negeren dat je in de gaten wordt gehouden.
22. Maar hou wel de gordijnen goed dicht, want in een park waar men gaat sniffen of je jointjes hebt gerookt, stelt men het vast niet op prijs als je matrassen op een plek legt waar ze niet horen.
23. Als je na een paar dagen ontdekt dat ze op een hoekje van het park ruimte hebben gemaakt voor asielzoekers, probeer dan niet al te hard te schrikken van het contrast: hysterische parkaankleding met kikkers, orkestjes en lichtjes vol vrolijkheid en tientallen door de modder lopende asielzoekers met een Aldi-tas en verdomd weinig vooruitzichten.
24. Wanneer je aan het eind van de week de gordijnen weer opendoet, het huisje een beetje doorlucht, netjes het matras weer op zijn plek legt en je spullen pakt: bedenk dan dat het allemaal niet uitmaakt. Je at appelflappen, won steeds met rummikub, je werd liefgehad en je had lief. Je keek een stoot aflveringen van het derde seizoen van Dexter, je deed een leuke impulsaankoop in het kakdorp en je had een heel offline gevoel. Je weerde je kranig tegen Het Systeem van het park, je bakte een heerlijk biefstukje en je zag een goudvink in de tuin.
25. Je trekt je conclusies.
En toch.. heerlijk, lijkt me leuker dan iedere week thuis zitten!
Mijn conclusie: ik blijf liever thuis. Matrasjes naar de huiskamer slepen geeft hier dan ook een heerlijk vakantiegevoel.
Gordijnen dicht en een pyjamadag. Heerlijk.
Volgende keer toch maar naar Gran Canaria?
Maar ja, pretparken zijn dan ook bedoeld voor overwerkte Ubermenschen om even lekker op krachten te komen. Wie geen Ubermensch is heeft er dus eigenlijk niets te zoeken.
De beste anticenterparcsreclame die ik ooit gelezen heb.
Maar verder gaat het dus heel goed daar in Duinrell?
Nounou… fijn weekje uit, leek me dat :o).
Maar je hebt in punt 24 ook gelijk: uiteindelijk maakt het allemaal niet uit: er waren genoeg kleine dingen die wel de moeite waard waren.
De volgende keer geniet je er gewoon op een andere locatie van :o).
Ik ben blij dat er dan toch ook nummer 24 kwam…
mooi geschreven.
al jaaaaaren roepen we hir in het Nederlandsche dat denkende menschen niet naar Centerparcs of aanpalende parken horen te gaan. U hheeft ht overleefd en dat is op zich al een winstpunt. Je moet je toch niet voorstellen dat in de overlijdensadvertentie komt te staat: overleden te Duinrell. Ga dat (of laat dat) de nabestaanden maar eens uitleggen. De nabestaanden die – en laat dat duidelijk zijn- dachten dat je tot de intelligentsie behoorde!
en nstuurlijk wordt met intelligentsie intelligentsia bedoeld (men mocht eens denken dat ik niet intellient was)
Ik ben dus die asielzoeker, over drie weken verhuis ik naar zo’n park…
Mij fascineert dan weer de combinatie Dexter & Centerparcshaat. Moet toch een mooi verhaal inzitten. (‘You freak me out’, ‘Yeah, sorry for that’)
:-)
“Ga niet, never, nooit, niet in de hoogste, snelste, weet-ik-veel-wat-glijbaan van Europa. Je komt eruit met gescheurde zwemkleding, veertien schrammen op je rug en gebutste schouderbladen.”
–> Als dat geen aansporing is om JUIST in die hoogste snelste weet-ik-veel-wat-glijbaan te klimmen, als man dan, dan ehh… Nou ja. Dus!
@ Katyo: Precies!
@ Soes: We hadden het nodig om niet thuis te zijn. Wij zijn ALTIJD thuis.
@ Agnes: Dat soort oorden zijn ook heel surrealistisch hoor. ;)
@ Terrebel: Maar dat was het aardige: in het laagseizoen zitten er alleen maar mensen die er niets te zoeken hebben.
@ Esther: Haha, en zo was het niet eens bedoeld. Wel als voorbereiding, zo van: denk niet dat alles vanzelf gaat.
@ Rutger: De eerste die het park wel de goede naam geeft! Je wint een koelkast.
@ Janina Modaal: Precies!
@ Karen: Bedankt!
@ Peter Paul: Nee, het is inderdaad een park waar je nog niet dood gevonden wil worden…
@ aargh: Een Drentse asielzoeker? Interesting…
@ Bart: Ik heb die combi gelukkig in mijn hoofd niet gemaakt. Dan had ik na het donker niet meer naar buiten gedurfd.
@ RalphP: Ja, de man aan mijn zijde ging ook ondanks zijn gebutste staat gewoon NOG EEN KEER.