Heel inefficiënt
Op de fiets na een werkoverleg voer ik altijd het gesprek dat ik had wíllen voeren.
20 augustus 2008 | 9 reacties
Gerelateerde Artikelen
-
Zoals de dingen zijn gegaan
Ik ging het afgelopen jaar naar Genk, Gent, Brugge, Hasselt, Brussel, Antwerpen, Luik, de Oost-Kantons, Vilvoorde en Mechelen alsof het niets was.
-
Zaterdag 11 januari 2014
Deze week plaats ik in navolging van Martine elke dag een fotoverslag. Dit deed ik eergisteren. Hieronder zie je wat ik gisteren deed. Meteen twee biefstukken uit de vriezer gehaald. Ik maakte cappuccino’s voor Wannes en mij. Ik at een gerooste...
-
Hoe onze vakantie onbestaande werd (12)
Lees eerst deel 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 en 11. De nurkse agent ondervroeg ons alsof we het verhaal de afgelopen zes uur niet al talloze keren hadden verteld. Wie het had gedaan, met hoeveel ze waren, hoe het was gebeurd en wat ze h...
-
Mijn zoektocht naar een plek om te blijven (8) Het huis van Fons
Niet iedereen heeft hetzelfde idee van een goede foto voor op een immosite. Zo zijn er mensen die vinden dat je het beste een kunstige foto van je veranda kunt maken. Er zijn ook mensen die in paniek raken van digitale fotografie en tinter...
-
Maar toch
De kans is groot dat ik dan terneergeslagen thuiskom en dat mijn Weederhelft vraagt: 'Was het niet goed dan?' en dat ik dan piep dat het wel goed was, 'maar toch'.
-
Mag dingetje komen buiten spelen? Of: hoe Zezunja Hyvet. Of: hoe het voelt om een stumperd te zijn
Laten we het erop houden dat populariteitspolls sucken.
-
Het verhaal van mijn rijexamen en de zonnebril op het dak
Ik vroeg mij koortsachtig af of er in deze straat überhaupt een plek was waar je reglementair mocht staan.
-
Moeten en mogen
Van de Gemeente Den Haag kreeg ik als Nederlander in het buitenland een brief dat ik dit voorjaar voor het Europees Parlement mag stemmen per brief, mag stemmen via een gemachtigde en mag stemmen door een dagtripje naar mijn geboortegrond te maken. V...
volg mij
Heel herkenbaar. Ik was laatst – na een sollicitatie – nog een week bezig met alles te perfectioneren. Beetje zinloos, maar ja ;-)
Hardop?
Ik bedoel, dat is óók heel normaal hoor.
Inderdaad heel herkenbaar. Na een sollicitatie, een moeilijk gesprek, een interview, een sketch, … en dan vallen de woorden en zinsneden netjes op hun plaats.
@ Skar: Ja! Ja! Zo lang kan dat duren! Vreselijk.
@ Aargh: Soms, maar meestal slechts prevelend. Vaak in een loop (het Engelse woord deze keer).
@ Eddie: Ja, ik wilde mezelf eigenlijk ook al aanvullen met interviews, moeilijke gesprekken en lessen. In de trein terug geef ik altijd de beste lessen.
Hm. Iemand gaf me ooit de raad -ik stond voor een Moeilijk Gesprek: vraag je op voorhand af hoe je uit dat gesprek wil buiten stappen. Het ging nog niet zozeer om ‘Wat wil je zeker gezegd hebben?’ maar meer om ‘Welk gevoel wil je hebben als je buiten komt?’ (en eventueel: Welke gevoel wil je dat de andere heeft?) en ‘Wat wil je bereikt hebben!’.
Dat was een gouden raad. En ze werkt altijd.
Hoe herkenbaar, vrouwe Z! En na elke vloeiende binnensmondse formulering als een gek die fietsbel doen klingelen.
Ik heb dat nou (bijna) altijd als een onbekende vervelend tegen mij (of een andere onbekende) doet. Achteraf kan ik die altijd op zijn plaats zetten.
Ik heb dat ook! De fiets is voor mij de ideale plaats om gesprekken die ik al eens gevoerd heb, nog eens te overlopen, of gesprekken die ik nog moet voeren voor te bereiden. Ben blij dat ik niet de enige ben :)
misschien moet je vragen om het werkoverleg de volgende keer op de fiets te doen…