dee vs. oot
Zij van Kerygma schreef dat ze ootmoedig het hoofd boog, Ik vond dat mooi.
Maar ik vroeg me ook af of ik in zo’n geval niet deemoedig het hoofd zou buigen.
Dus ik zocht beide woorden op.
oot·moed (de m)
1 onderworpen nederigheid
dee·moed (de m)
1 nederige onderworpenheid
En toen wist ik het helemaal niet meer.
ik dacht: iedereen buigt altijd deemoedig, laat ik het maar eens ootmoedig doen. sommige woorden verdienen het niet om vergeten te worden.
Ja maar! Ja maar! Mag toch zo maar niet gelijkgesteld worden, mij dunkt mij!
Oftewel zijt ge vooral nederig, oftewel vooral onderworpen. En als ge ’t niet weet wat ge ’t meeste zijt, dan buigt ge ’t hoofd zonder meer.
In een kerstliedje is het zelfs ootmoedelijk, dat dat is om het metrum goed te krijgen, de smokkelaars.
@Irene: Is het niet ootmoediglijk? Verandert verder niets aan wat je wil zeggen.
(Switcht mierenneukermodus uit)
Misschien stom dat ik het zeg, maar ik moest even aan SM denken.
en ik aan Wim Helsen :-)
@Troost: Dat zou kunnen. Misschien heb ik een geval van Mondegreen. ;-)
:’-)
Wat dacht je van gewoon lankmoedig te aanvaarden dat taal graag wat eigenzinnig is?
ik zou liever deemoedig buigen.
Ik zag je in de Esta staan, leuk! :)
Synesthetisch gezien ligt dee voor mij duidelijk lager dan oot. Ik zou als het mijzelf betrof nooit dee zeggen maar altijd oot, er zit meer een soort zelfbewuste nederigheid in, dee klinkt slaafser.
Aukje: Ik heb het zelf nog niet gezien. Ben benieuwd.
En nog over dee of oot: ik vind dat onderworpen gebeuren zo heftig klinken. Ik wil best een beetje nederig zijn. maar een synoniem voor ‘een beetje deemoedig’ of ‘een beetje ootmoedig’ kan ik zo gauw niet bedenken.
@ ex-buurvrouw. bij wim helsen is het deemoedig, alleszins. “ik weet niet hoe dat moet, deemoedig kijken bij het pijpen”