De Niet Lief Collectie:Een koeienvlaai is ook een spiegel

Dit stukje verscheen op 1 februari 2007 op nietlief.com. Kaat zwengelde het aan met de volgende inleiding:
“Hoe zit dat bij jullie? Klopt de beschrijving van je sterrenbeeld met dat wat je van jezelf vindt? Geloven jullie er in of denken jullie dat het onzin is? Ik ben benieuwd.”

Onderwerp: Wat vind je van je horoscoop? En geloof je erin?
Geschreven door: Zezunja

Over astrologie kan ik alleen maar zeggen: haha. Of beter: hahahahaha. Altijd geinig, maar er ernstig over schrijven: haha.

Wat niet wegneemt dat ik vaak wel in ben voor een lolletje. Ik kom zelf niet op het idee om de fun van het leven daarin te zoeken, dus horoscopen lezen doe ik zelden. Maar als ik er per ongeluk op een stuit dan ga ik wel even voor een Haha-erlebnis.

Bij het schrijven van dit stukje heb ik gewoon ‘Waterman’ en ‘karakter’ gegoogeld, en voilà : 20.000 pagina’s die mijn karakter duiden. Halleluja.

Volgens die 20.000 pagina’s ben ik alles wel en alles niet. Zo zou ik onzelfzuchtig en broederlijk zijn, maar ook asociaal en individualistisch. Ik ben volgens de heren en dames astrologen sympathiek, maar ook koel. Ik zou humanistisch zijn, maar ook tiranniek. Ik las zelfs ergens dat er grote kans is dat ik homoseksueel ben (en dat werd dan in één adem genoemd met pervers, zedeloos en ontrouw – om maar even aan te geven waar deze astroloog de homoseksueel positioneert).

Hoe dan ook, even googelen en je bent er gelijk achter wat een horoscoop is: grote bullshit. Maar ook een flinke koeienvlaai kan een spiegel zijn. Ik bedoel: als-ie goed glimt en er is voldoende licht, dan kun je erboven gaan hangen en je zelf terugzien. Try this at home, zou ik zeggen.

Dus daar gaan we, en vergeef me de taal: astrologen kunnen bijna zonder uitzondering geen fatsoenlijke zin op papier krijgen. Ook heb ik niet aan bronvermelding gedaan; een doelbewust gebrek aan respect zullen we maar zeggen.

Over de Watermanvrouw: Op een zekere dag verliest ze echter haar belangstelling voor een vriend, of haar beroep wordt onbelangrijk voor haar; dan laat ze ook zonder enige waarschuwing vriend en beroep achter zich en kan zelf niet verklaren waarom. Het is nu eenmaal hun bestemming een levensfase plotseling af te breken en een nieuwe te beginnen.

Haha, dit is wáár. Ik hoef er zelfs helemaal niets aan toe te voegen. Vraag maar aan mijn exen en werkgevers. En neem van mij aan: daar maak je geen vrienden mee. Het enige wat ik niet doe, is bij het dichttrekken van de deur roepen ‘dat dit nu eenmaal mijn bestemming is’. Bestemmingen horen bij trams en bussen, niet bij het leven, wat mij betreft.

En meer over de Watermanvrouw: Ze presteren het om in een kanten nachthemd boodschappen te gaan doen, of met een wijde broek en gymnastiekschoenen in de schouwburg te verschijnen.

Haha, dit is óók waar. Wat een lol. De avondwinkeleigenaar kan bevestigen dat ik sloffen heb die lijken op het hoofddeksel van een jarige smurf. In mijn kast hangt een kanten nachthemd van Dior dat al regelmatig het daglicht heeft gezien en ik weiger in oncomfortabele kleding te lopen, met als gevolg dat men mij tussen het hooggehakt publiek kan treffen op mijn good ol’ All Stars.

Op een andere site (over de Watermannen én -vrouwen): De Waterman hecht geen belang aan rangorde. Voor hem is iedereen gelijk. Hij is net zo vriendelijk tegen de poetsvrouw als tegen de algemeen directeur. En iets verder in die tekst: Dit teken heeft het moelijk met gezag, zodat de Waterman vaak kiest voor een zelfstandig beroep.

Haha, me dunkt: als de eerste zin klopt, is de tweede een automatisch gevolg. Je kunt de poetsvrouw niet op gelijke hoogte met de directeur scharen als je vervolgens enorm ontzag hebt voor autoriteiten. En als journalist is ontzag voor autoriteiten geen handige eigenschap. Bovendien ben ik volgens vrijwel alle Watermanhoroscopen koppig en onconventioneel. Die eigenschappen gaan ook niet samen met een heilig geloof in his master’s voice, kan ik je vertellen.

Welnu, ik kan nog uren doorgaan, ik bedoel: 20.000 pagina’s! Als ik zou willen, kan ik nog weken spiegelen. Maar het leven is niet alleen maar leuk, zei de grote filosoof mijn moeder.

Dus nog even van dik hout zaagt men planken: Ik heb grote vrijheidsdrang, ben creatief, vindingrijk en hulpvaardig. Ik heb mijn eigen mening en ben daar moeilijk vanaf te brengen. Ik ben uitgesproken objectief, heb een goed opmerkingsvermogen, ben een beetje excentriek en hou er ongewone ideeën op na. Bovendien ben ik geschikt om een pedagogisch beroep uit te oefenen.

Haha, u begrijpt: dat klopt weer als een bus.

Maar voordat we met z’n allen gaan denken dat astrologie een wetenschap is. Ik ben ook een slechte moeder (hoezo pedagogisch beroep?), mijn spruiten kunnen weinig moederliefde verwachten, ik denk rechtlijnig en vind seks totaal onbelangrijk.

Ik zal er verder niet over uitweiden, en bij dat laatste geen getallen noemen, maar een welgemeend ‘haha’ is op zijn plaats. Sjeik vindt mij namelijk een heel goede moeder, zegt-ie.

En dat poezen kunnen praten is even grote onzin als de gemiddelde horoscoop.

1 februari 2008 | 2 reacties