Zoek de zeven verschillen
‘Ik heb een hoelahoep gekocht’, zei ik.
‘Ik ook’, zei mijn moeder.
‘Voor drie euro’, ging ik onverstoorbaar verder.
‘Ik ook’, zei mijn moeder.
‘Bij Bart Smit’, zei ik.
‘Ik ook’, zei mijn moeder.
‘Met zo’n roze glimmende band eromheen’, zei ik.
‘Ik ook’, zei mijn moeder.
‘En met rijst erin’, zei ik.
‘Ik ook’, zei mijn moeder.
‘Ik sjouwde er de hele stad mee door’, zei ik.
‘Ik ook’, zei mijn moeder.
‘En veel aanspraak dat ik had! Ik kreeg om de haverklap commentaar, vragen, nostalgische verhalen met jeugdsentiment’, zei mijn moeder.
Ik zweeg. Ziedaar het grote verschil tussen Amsterdam en Leuven. Dat zit ‘m niet in het soort cadeautjes dat je koopt, want die zijn kennelijk hetzelfde. Evenmin zit het ‘m in de winkels. Hema, Blokker, Bart Smit, Kruidvat, Hunkemöller: allemaal in beide steden te vinden.
Het zit ‘m in de aanspraak, de grote bek, de outgoingness. Het zit ‘m in de mensen.
Zit het ‘m ook niet in het feit dat jouw moeder met een hoelahoep een iets wat vreemder zicht is dan jij met een hoelahoep? Als je een 50+ dame ziet rondlopen met een hoelahoep in Amsterdam (drukdrukdrukdruk), dan is dat vreemd, eigenaardig, etc. Als je een jonge griet hetzelfde ziet doen, dan zorgt dat voor minder bekijks, zeker in studentenstad Leuven.
Maar je hebt natuurlijk gelijk, vlamingen bemoeien zich zelden met andermans zaken…een grote faux pas.
Een hoelahoep met rijst erin? De variant van de gevulde hoelahoep ken ik niet.
Soms zul je Mokum best missen, niewaar? :)
Hoelahoepheimwee.
Leuk weekwoord, maar daar heb je niets aan. :-/
Wacht even,… maar zeg je nu niet juist zelf de dingen die je soms zo akelig vind dat Belgen over Nederlanders zeggen? Of begrijp ik het helemaal verkeerd?
Ja en nee. Het is niet echt een oordeel.
Maar mocht het wel zo opgevat worden: ik ben in mijn eentje, dus ik mag. Jullie zijn met z’n allen.
Ik begrijp je heel goed, Amsterdammers zijn en blijven gewoon een apart volk :-)
Hm, ik heb juist de omgekeerde ervaring. In mijn beleving zijn Zuiderlingen -welke dan ook- juist veel losser, outgoinger en zullen ze juist eerder een lollige grap maken over een hoepel. En er dan meteen bij vragen of je ook zin in een biertje hebt, mee gaat naar een feest of de kroeg of helpt de carnavalswagen bouwen.
Maar als je in Leuven met een hoelahoep, een hoepel over straat loopt dan kijken de mensen toch? Ze zeggen niks, maar de manier waarop ze kijken verraadt vaak sympathie. Wat leuk dat zij met een hoepel rondloopt. Het valt mij telkens op, dat soort blikken.
Ik heb er nog eens over nagedacht en allereerst moet vermeld dat het zinloos is om vergelijkingen te maken tussen Zuiderlingen en Noordelingen. Een Amsterdammer is geen Noorderling, in elk geval niet zoals een Fries of zo. Bovendien ken ik geen enkele andere plaats in Nederland óf België waar men zo outgoing is als in Amsterdam.
Ten slotte word ik hier in Leuven nooit aangesproken op straat, in Amsterdam was dat aan de orde van de dag. Dus zonder nou te generaliseren, zou ik willen zeggen dat ik feitelijk kan vaststellen dat men in Leuven niet zomaar tegen iemand aanbabbelt.
En nog één ding: ook in een ‘jong ding met hoelahoep’ zou men in Amsterdam aanleiding zien om zijn mond open te doen, ook al is dat minder merkwaardig dan een 50+-mama.
O ja, en nog even over Lilimoen’s opmerking. Ik weet niet of het een oordeel is dat gunstig uitvalt voor de Amsterdammers hoor. Want een grote bek een pluspunt vinden, is heel persoonlijk, volgens mij.
Op mijn 30ste verjaardag werd er ’s nachts volop gehoelahoept, ik heb het ding nog steeds. Dat is over 12 dagen 5 jaar geleden. Dus.
als ik het verhaaltje lees, krijg ik toch meer zin om in amsterdam te wonen dan in leuven. het ligt echt wel aan de amsterdammers! ik nam een keer de tram van amstelveen naar het centrum van amsterdam en toen ik uitstapte was alles goed. na een grote benauwdheid, eindelijk weer zuurstof. zoals je zegt: nergens anders zo’n sfeer als in amsterdam. waarom gaan jullie niet daar wonen?