Lieve woorden heb ik nodig. Heel veel.
Het is absoluut niet fataal, het is (nog) niet onverdragelijk. Maar het doet pijn, en het is chronisch en dus ongeneeslijk.
Ik vertel liever niet wat het is, want het is nogal intiem. Maar het is kut en ik heb het.
Nu eerst naar Amsterdam, mijn afscheidsetentje vieren. Negen maanden te laat.
En hopen op lieve woorden. Heel hard hopen.
Hoe vaak ik niet omrij omdat we volgens mijn gezelschap ergens niet in mogen. Dat heb ik in Amsterdam nog nooit als argument gehoord.
Ik pak mijn All Stars en pleur ze midden in de kamer naast de poef. Nog half slapend laat ik me door mijn knieën zakken. Voet in de schoen, neus tussen mijn knieën, veters strikken. Een bobbel. Onder mijn zool. Ik trek mijn voet omhoog. Een bruine ...
In dezelfde serie: deel 1, Horen, en deel 2, Zien. Om dit stukje te kunnen begrijpen, is dit stukje misschien nodig. (En eventueel dit en dit.) * ‘Dat ik al mijn tanden kwijtraak, is mijn ergste nachtmerrie.’ Deze zin is in 2011 het meest...
Vraag maar aan m'n vriendje. Die zou er wat voor over hebben als ik het leven eens een dagje niét op de sofa zou leggen.
Zeventien jaar geleden plaatste ik dit verhaal voor het eerst. Sindsdien plaats ik elke 14 februari het verhaal van De Blije Bukster: een ode aan de dag dat ik mijn stoute schoenen aantrok, waarna ik mijn stoute veters en de perfecte man strikte. Bel...
De jongen die bij Het Eiland Neus wilde stage lopen en die in een mail van vijf zinnen drieëntwintig taal- en tikfouten maakte.
http://www.lievewoorden.nl/bekijken.html
alsjeblieft Zezunja. Het verlicht vast niet, maar het is het beste wat ik kan doen… Sterkte!
bij deze, heel veel lieve woorden én goede gedachten.
zettumop alsjeblieft ?
Ja hoor. Ik zet ‘m op. Ik geef er een lap op.
Wat een gebedel hè? Maar het helpt wel. Een beetje aandacht.
Ja..Zezunja… Nu laat je me schrikken!
Lieve woorden..
Als ik ze zomaar uit mijn mouw kon schudden, dan deed ik dat en zouden er hier duizenden lieve woorden voor jou staan.
Helaas ben ik geen dichter, dus meer dan een “ik leef met je mee”, en een “alles komt weer goed!”, kan ik je niet geven.
Veel liefs, & stay strong! X Lisa
..Eng, he?!
Maar alles komt goed. Niets dan lof straks hoor, geloof me maar! Dat kan gewoon niet anders. ;)
Tjee. Ik schrik ook. ’t zit jou zo soms ook niet mee, hè? Lieve woorden. Heel veel lieve woorden aan jou. Ik kom nog terug als ik weer minder geschrokken ben… voor meer specifieke lieve woorden. Misschien ga je er nog wel iets over schrijven -misschien niet.
Het komt goed. Echt.
Niet zoals je bedacht hebt, misschien.
Niet zoals je gewild had. Vast ook.
Maar er komt natuurlijk een weg. Die komt er altijd.
Maar voordat het goed komt,
moet nu je misschien maar eerst even heel boos zijn, misschien?
Sterkte hoor. Maar nu ga ik natuurlijk de hele tijd zitten denken over wat je nou hebt. Rare bultjes?
gatverdegatverdegatver: een enkeling vindt het eng, een ander schrikt en verzekert jou eran dat het ‘goed komt’. Ik weet niks en hou het er maar op dat als jij (of all people) een beroep doet op lieve woorden, het ook echt en zeer nodig is. Dus: kon je vanmiddag niet tel. bereiken, maar wou toen al – zonder enige aansporing – heel veel lieve woorden tegen je zeggen. (vind dit erg creepy)
Lieve woorden van een vreemde.. daar zit je vast niet op te wachten.. maar een knipoog in het (virtueel) voorbijgaan daar kan ik niet aan voorbijgaan. Bij deze.. ;
ik schrok ook hoor, hoop dat alles toch nog ‘reg’ komt…
Ehm .. ik begrijp er niets van maar lieve gedachten jouw kant op …
Vrouwe Zezunja,
U ongelukkig vinden, daar kan ik niet zo goed tegen.
Heimwee? Ontworteling?
Ja, ik weet wat je voelt. Ontheemd en een beetje verloren.
Had je nu een lekkere baan waar je je in kon verliezen dan maakte dat veel goed.
Maar hee. De lente komt eraan en dat doet goede dingen met de mens.
Lekker erop uit, mensen ontmoeten en dat opent vast deuren voor je. Sluit je vooral niet op met die ziel van je.
En een baan in Nederland? Met de digitale snelweg moet zoiets toch ook mogelijk zijn? Je schrijft. En er is e-mail. Zijn er geen dingen die je in Amsterdam deed die je voort kunt zetten?
Kop op meid, het komt allemaal goed. ;-)
Trouwens, zo’n “injectie-amsterdam” doet je vast ook goed, n’est pas?
afscheidsetentje in A’dam… er is toch nix errugs aan de hand? kga er maar vanuit dat je gewoon in belgie blijft wonen en dat je nix errugs onder de leden hebt.
lieve woorden, ach ik hoor ze zelf zo weinig dat ik ze me nauwelijsk nog kan herinneren ;-( maar mag ik je misschien een hart onder de riem steken: ik voel me ook al weken kut, zwaar kut, en hypochondrisch voel je je misschien minder eenzaam…
Pas toch maar op, Vrouwe Soes,
We zijn aan het gokken.
Een van de allerliefste woorden die ik ken is Rozemarijn. Die stuur ik dus naar je toe. Dat je er maar blij van mag worden.
(Een van de smerigste woorden die ik ken is Frikandel. En Ranja staat op twee. Die hou ik dus maar even bij me vandaag.)
Voor de aandacht: thnks!
Voor de geschrokkenen: nogmaals het is niet fataal, maar ik heb wel iets onder de leden dat ernstig kan zijn en waar ik de rest van mijn leven mee moet leven.
Het nieuws hoorde ik gisteren en ik had even veel aandacht nodig.
Hee lieve mooie zachte Zezunja, mijn lieve woordjes zijn vaak stil en fluisterend. Bij deze …
Excuus voor mijn domme woorden, Zezunja.
Wees maar niet bang vogeltje. Wat het ook is, in de nabije toekomst vinden ze een goede medicijn.
lieve zezunja,
een naar bericht. je schrikt. en eigenlijk heeft het drie dagen nodig om in te zinken. straks, later, ben je aan de gedachte gewend, dat je ‘iets’ hebt. ik hoop dat het geen grote uitwerkingen heeft op je manier van leven. over een tijdje zijn er misschien dagen dat je er niet meer eens aan denkt. je wordt er vooral op gewezen door mensen in je omgeving die erover beginnen. zo ging het bij mij en ik hoop straks ook bij jou. mag ik je een virtuele knuffel geven?
Tjee. Nou, hou goede moed.
~Ow~
Ik reageerde op de titel.
Ik dacht dat je lieve woordjes nodig had vanwege het feit dat je met je ziel onder je arm liep. Ik heb je helemaal verkeerd begrepen.
Excuus Zez! Ik bedoelde het goed…..
he getver Zezunja, wat een naar nieuws, ik schrok me rot! Heel veel sterkte en liefs.
Je kunt er vast nog wel een paar gebruiken, een dag na dato. Lieve woorden daarom, veel lieve woorden. En sterkte wens ik je, en wat zachtheid om te zijn met wat er is en waar je dus niks aan kunt doen. Er mee “zijn”, maar dat gaat niet altijd vanzelf.
Nog maar wat lieve woorden daarom.
Liefs van mij.
lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief, lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief,lief!
Onlangs kreeg ik een brief van de GGD. Ik was, volgens hun gegevens, in contact gekomen met een persoon met open TBC. Waaaat? Help, wat een shock…! Direct ging ik op internet zoeken naar vanalles over die ziekte. Ik voelde me vreselijk kut en bang, wekenlang. Uiteindelijk voor niks zo angstig geweest, want ik heb longfoto laten maken, (mantouxtest was niet mogelijk), en op de foto was niks te zien.
Ik denk te begrijpen hoe het voelt om iets engs onder de leden te hebben.. Vandaar dat ik vandaag weer bij je even langs kom, om je een hart onder de riem te steken. X
Een virtuele arm om je heen!
Ik ben niet lief, maar ik bij deze toch een paar woorden.
Ach jee, dat klinkt niet fijn.
Lieve woordjes van een vreemde zijn misschien wel gek, maar doe het toch;
Lieve woordjes voor als je wat onder de leden hebt
Dekbed
Thee met melk
Kaarsje
Vriendje
Knuffel
Zoen
Zielige films
Chocolade (als dat mag)
en nog meer thee met melk.
Hug
Toet
Ach, Zezunja, de soep wordt zelden zo heet gegeten als-ie wordt opgediend: hadden de geneesheren waar- en wijsheid in pacht, dan was mijn lieve oude vader dood, mijn kippige & koppige moeder blind & dood (in chronologische volgorde ;-) en ik, tja, er zijn nog geen enge diagnoses gesteld (omdat ik dokters mijdt tenzij het echt niet meer gaat) maar ik maak me al decennia lang zorgen over mijn gezondheid en geluk. Ik ben er nog steeds. Tip, als comedies en snoep en genegenheid je niet opbeuren of genezen (en toekomstige wetenschappelijke vindingen evenmin) dan is er altijd nog zwartgalligheid. Beuren ‘Friends’ of ‘Frasier’ (ouwe koeien: ik weet het) me niet meer op, dan probeer ik het met Cioran of Hans Dorrestein, die me altijd doen beseffeb: ach zo slecht heb ik het nog niet, het kan erger ;-) Off teh record: als je single was, dan had ik nog wel wat (eerbare ;-) suggesties om te op te vrolijken. Kop lieve Zez, het komt allemaal goed!
Alles ziet er beter uit als de zon schijnt, ik hoop dat je je al wat beter voelt met die stortvloed van lieve berichtjes waar ik me net – al lezend – doorgeworsteld heb, zoveel mensen die je goeds toe wensen!
Lieve woordjes, lief dekentje, troostende wijn, zachte aandacht, aaitjes, verzachtende kusjes, chocola, kruikje, troost, warm bad, zachte handdoek, oprechte aandacht (ik probeer nu van alles te bedenken dat mij goed zou doen en hoop dat het jou ook goed doet), en daarbij ook nog de woorden “je doet het goed meisje”, en je kunt mij wegdragen.
Ik blaas het bij deze allemaal jouw kant op. Sterkte en liefs.
woorden kunnen mooi zijn en dat is eigenlijk precies waarom ik nu al een tijdje je weblog volg. Nuis het dus aan ons, de lezers, om iets terug te geven. Bij deze, Zezunja. Je vloekt, je zucht, je weent misschien, maar daarna kom je er sterker uit, dat weet ik zeker.
sorry, ben het duidelijk nog niet gewoon om te reageren. Was zeker niet anoniem bedoeld…
Sterkte Zuz, wat rot!